Demokrasi, Türkiye tarihinde hiç bu kadar ileri düzeyde yaşanmadı!…
Meclise bakıyorum ana-avrat gırla. Milletin temsilcileri seviyelerini açıkça ortaya koyuyor.
Bir tarafta CHP Tunceli Milletvekili Kamer Genç, diğer tarafta Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin… Kamer Genç, TBMM Genel Kurulu’nda Bakan Şahin’e “kaçıncı eş olacaktınız?” lafı atıyor, Şahin de ağlamaklı sesi ile cevap veriyor…
Yine yer Yüce Meclis, bu kez sahnede AKP Tokat Milletvekili Zeyid Aslan var. Aslan’ın hedefinde Kamer Genç… Aman ne küfürler ne küfürler…
Küfür polemiği istifa getiriyor ancak, küfürler de tutanaklara geçiyor… Rezillik…
***
Sokağa bakıyorum tazyikli sular, gaz bombaları gırla… Milletin koruyucusu polisler, öfkelerini açıkça ortaya koyuyor...
Polis eylemcilere müdahale ediyor… Müdahale materyallerine bakar mısınız? Gaz bombaları TOMA’lar… Yetmiyor tazyikli su… Sanki savaş var!...
Canlı yayın aracının bir kenarına sıkışmış insanlar, üst üste aldıkları darbeler ile neye uğradıklarını şaşırmış bir vaziyette tünemişler… Kameralar onları çekiyor… Diğer tarafta güya! eylemcilerin elinde taşlar, sopalar, inmiş pencereler…. Savaş alanı adeta… Rezillik…
Ne yapıyor bu insanlar? İşçi bayramı ya, onu kutluyorlar. Bizim memlekette bayramlar böyle kutlanır. Olaysız, tartışmasız milli-dini bayramlarımız yoktur…
***
Taksim’in 1 Mayıs için önemi büyük… Fakat, inşaat alanı halindeki Taksim, bayram kutlaması için uygun değil… Kabul edilebilir bir durum bu. Ancak restleşme, dikta ve yasaklar işte bunlar kabul edilemez. İstanbul’un barışı için karşılıklı başka çözümler bulunabilirdi… Ancak iki taraf da istemedi.
Hele yaşananlar… Hiçbir mazeret hafifletici etki yapamaz…
***
Üniformalı mesleklerde, kıyafet psikolojiyi değiştiriyor. Özellikle polislerde bu durum yaşanıyor… Her biri ayrı bir hükümet her biri ayrı bir devlet. Çok nüfuzlu, çok kudretli…
***
1 Mayıs’ta polisin eylemciye müdahalesinde insafı yok… Sanki bir kurtuluş savaşı var sahnede… Karşısındaki düşman ve onu yok etmesi gerekiyor…
Bu neyin göstergesi?... Polis aldığı emri mi yerine getiriyor, yoksa üniformanın etkisi mi?
Polisin işini yaparken ölçütü ne?
***
Neler oluyor bize? Bu öfke kime?
***
“Barış” için yelken açtık ilerliyoruz. Otuz küsur yıldır içimizi kanatan PKK’ya dost elimizi uzattık. Kendi iç dünyamızda yaşadığımız ikileme ne demeli? Birbirimize düşmanlaşıyoruz. Tahammülümüz yok. 1 Mayıs’ta polisin eylemcilere yaptığının, ortalığı yıkan eylemcilerin çevreye ve polise yaptığının daha başka bir açıklaması yok… Aynı gün İstanbul halkının yaşadığının ise hiç ama hiç bir açıklaması yok…
Meclisimizde öfke, kavga; sokağımızda öfke, kavga… Biz de tutmuş barıştan bahsediyoruz. Sizce hangi barıştan?....