Uzaklıkların insanlar arasında uçurumlar açtığı bir çağ. Yangınına büyürken zaman kendi içinde gün be
gün eksiliyoruz birbirimizden. Biz olmanın bencilliğinde, ben dediğimiz benliğimizde yok oluş
çağındayız sanki. Bombalar lunaparklara düşüyor. Çocuklar, geleceğimiz, günden güne azalıyor.
Saklandığımız yerden güvende olduğumuzu söylemek kolay. Oysa güvende değiliz. Hem de hiç değiliz.
Yusuf kendi kuyusundan, mezarına döküp kendini çıkmış iken yarına. Bizler birbirine kuyular kazan bir
bencilliğin ortasında daha ne kadar yaşayabiliriz? Güvende miyiz sahi?
Lunaparka düşen bombalar uzağımıza düşmüş gibi yapmaya devam edebilir miyiz?
Ölen herkes ile ölürken, giden her insan ile eksilirken ve güvensiz bir yarına yürürken daha ne kadar
görmezden gelinebilir bu acılar.
Ölüm ve yaşam pamuk ipliği ile bağlı.
Ve yaşam her doğan günde azalıyor.
Yarın nereyi terör vuracak belli değil.
Yaşam elbette aynı ritminde öyle yada böyle devam ediyor. Dünya kendi cehennemine yürürken
insanın ellerinde “hayat her şeye rağmen güzel” ve terör bu güzelliği her yerde gölgeliyor.
Acil kodlarla geçen uyarılar, kınamalar nereye kadar devam eder bilinmez. Oysa tüm dünyanın ortak
bir kararlılıkla teröre dur demesi gerekiyor. Ülkemizde tüm siyasilerin aynı kararlılıkla bir arada durup
teröre karşı duruş sergilemesi gerekiyor.
Gerekçesi ne olursa olsun tek bir insanın öldürülmesi, bütün insanlığın ölümü gibi. Her gün biraz
daha ölüyoruz. Yeter çığlıkları yetmiyor.
Bir çocuk fazla acının gözbebeklerine sığmaya. Mezarlara küçücük bedenler sığıyor.
Terör laneti her gün, her an, her yerde bizi vururken yaşamı durdurmadan terörü durdurmak imkanı
olsun artık.
Uyandığımız sabahlarda acının sesi olmasın.
Bir gün olur mu? Olur. Dilerim olur.
Batıdan, doğuya…
Kuzeyden, güneye..
Terör ama diye kurulan tüm cümleler, gizliden alkış tutan ellere lanet olsun. Terörün savunulacak tek
tutanağı yoktur. Her gün ölülerimizi saydığımız bir dünyada bombalar çok da uzağımıza düşmüyor
aslında.
Ülkemizde ve dünyada insanın insanca yaşayacağı, terör lanetinin son bulacağı bir geleceğe uyanmak
hepimizi birleştiren dilek olsun..
[email protected]
28.03.2016