AYŞE BARAV/VATAN

Hepimiz 2 ay nefessiz Survivor programını seyrettik.

İnsan beğenmese de kızsa da bu program bağımlılık yaratıyor. Çünkü içinde acayip ironileri barındırıyor. Mesela Nihat Doğan’ın Nietzsche’liğe soyunması, fetvaları, Taner’in Kıbrıs Türkçesi ile yaptığı delilikler, itişip kakışmalar sizi içine çekiyor. Doğrusunu isterseniz ben bu yarışmadaki kızları çok beğendim. Hepsi ayaklarının üzerinde duran, kendilerine has bir duruşu olan kızlardı. Onlardan biri de

Özge Ulusoy’du. Özge sempatikliği, vakur tavrı ve duruşuyla herkesin beğenisini kazandı.

Acun’la nasıl tanıştın?

2003 senesinde Acun Firarda için sunucu aranıyordu. Benimle de konuşmuştu ama olmadı. Sonra bu yıl Aralık ayında bir telefon geldi ve Survivor’a katılıp katılmayacağımı sordular. Acun’un arkasında durduğu her projenin kalitesine ve sağlamlığına güvendiğim için hiç tereddütsüz kabul ettim. Acun çalıştığı herkesin hep arkasında duran, kaliteli işler yapan biri. Mesela Survivor ucuzlaşabilecek bir program iken Acun ve ekibi sayesinde asla ucuzlaşmadı.

-Gelelim Survivor’a... Sen normal hayatta güçlü kuvvetli misindir?

Yok. Fiziksel olarak güçlü değilimdir. Gördüğünüz gibi orada da bir oyun kazandım. Onu da kazanmasaydım döverlerdi herhalde.

- Bir oyun kazanıp kaldığına göre halk mı destekledi seni? Demek ki seviliyormuşsun.

Orada iken anlamıyordum. Acun oraya geldikçe “Program çok seviliyor, bir fenomen oldu” diyordu da, biz tam kafamızda ne olup bittiğini canlandıramıyorduk. Ne zaman ki çıkıp Türkiye’ye döndüm. Kadınlar, erkekler, çocuklar yolumu kesip konuştu, öptü. O zaman anladım ki gerçekten sevilmişim. Annemle geçen gün yolda giderken bir araba bizi durdurdu. Ve anneme “Hanımefendi böyle bir kız yetiştirdiğiniz için gurur duymalısınız” dedi. Bu benim için her şeye değerdi.

Tuvalet kağıdı yoktu temizlenmek için

kumları kullandık

- Aç kalıyor muydunuz? Herkes “Onlara arkada yemek veriyorlar” diye konuştu...

Gerçekten ama gerçekten aç kaldık. Bu yaşıma geldim, hayatımda ilk defa açlıktan ağladım. Allah kimseyi açlıkla terbiye etmesin. Açlıktan gerçekten gözümüz dönüyor, muz için coconut için koskoca insanlar kavga bile ettik.

- Peki, tuvalet işi nasıldı?

Onu da ormanda hallettik. Gerçekten tuvalet yoktu, tuvalet kağıdı yoktu, tamamen doğa ile başbaşaydınız.

- Kokmadınız mı?

Valla hergün bol bol suya giriyorduk. Bir de her gün, her yerimizi kumlarla ovalıyorduk. Ama son iki hafta mevsim değiştiği ve sürekli yağmur yağdığı için, kıyafetler kurumadı. Bir nem kokusu oldu.

- Buradan cımbız, jilet gibi şeyler götürebildiniz mi?

Hiçbir şey götürmedik. Adaya girmeden önce Dominik’te hepimize bir tişört, bir şort, bir mayo, bir terlik ve bir spor ayakkabı almak için izin verdiler. Hatta yanımızda bir şey getirdik mi diye saçımızın dibine kadar arandık.

- Regl günlerinizde neler yaşadınız?

O zamanlar gerekli medikal malzemeyi verdiler.

Özel hayatımda kimse yok kafamı dinliyorum

Özel hayatımda hiç kimse yok. Olsun da istemiyorum. Kafam çok dinç, biraz da kafamı dinleyeyim diyorum. Ben birçok talihsizlik yaşadım ama bunlar normal bir genç kızın yaşadığından ya da yaşayabileceğinden farklı şeyler değildi. Sadece göz önünde olan insanların başına gelince flash oluyor. Mesela ülkede mühim şeyler yaşanırken bir paparazzi bana telefon açıp, “Bir gün evli kaldınız nasıldı, niye” diye sorunca, onlara söylediğim şey hep aynı oluyordu “Yahu ben kimim ya da evlendiğim kim, bu kadar önemli oluyoruz, siz önemli meselelerin üzerine gidin.”

Yaşadığım şeyler sonucu en çok neyi istemediğimi öğrendim. Adada çok düşünme şansım oldu. Çünkü normalde çok okurum, orada kitap okuyamadığımız için bol bol düşündüm. Ailemle ilgili, özel hayatımla ilgili her şey... Ve özel hayatımda da ayakları yere basan, kendine güveni olan, egoları yüksek olmayan bir adam istediğime karar verdim. Bundan sonra hayatımda birisi olacaksa yan yana yürüyebileceğim, beraber güleceğim ve arkadaş olabileceğim biri olsun istiyorum.

Aç, sefil ve pis bir haldeydik

- Nihat’la Pascal kavgası reyting için mi yapıldı? Hatta “Pascal bu iş için para aldı” denildi.

Kesinlikle plan olamazdı. Pascalla en çok iletişim içinde olan yarışmacılardan biri olduğum için olayı çok iyi biliyorum. Nihat çok söyleniyordu. İki tarafta artık çok gerilmişti. Pascal da orada kendisine hakim olamadı. Böyle bir şey basın mensupları gelir gelmez olduğu için spekülasyonlara sebebiyet verdi. Biz orada planlı bir şey yapmadık.

- Peki, bir şeyi merak ediyorum. Taş gibi kadınlarsınız, neredeyse çıplak dolaştınız. Erkeklerle her gün dip dibeydiniz. Niyetiniz ne kadar iyi olursa olsun hiç mi birbirinize bir şey hissetmediniz?

Ya gerçekten o kadar aç, sefil, pis bir haldesiniz ki, öyle şeyler düşünecek durumunuz olmuyor. Bir lokma yemek eşit olsun diye gerginlikler yaşanırken aklınıza seks falan gelmiyor.

- Hadi canım hiç mi?

Valla benim için hiç.

12 yıldan sonra ilk kez dans edeceğim

- Nasıl bir ekip ile çalıştınız? Ekip yardımcı oldu mu size?

Muhteşem bir ekiple çalıştım. Acun’un ekibi gerçekten takım ruhu taşıyan, iyi kalpli insanlardan oluşuyor. Prodüksiyondan koptuğum için çok üzülüyordum ki Yok Böyle Bir Dans’ın teklifi geldi. Tabii öyle iyi insanlar dedim ama ara sıra bir çikolata attıralım, bir bisküvi verelim demediler.

- Dans eder misin normalde?

Ben konservatuvarı bitirdim. Ama 12 yıl oldu. Sakatlanıp bıraktım. Onun için burası benim için bir sınav olacak.

- Belli oldu mu yarışmanın ekibi?

Şu an ben kesinim, bunun dışında inanın isimleri bilmiyorum.

- Bu zayıflığı spora mı borçlusun?

Çok sportif biri değilim. En fazla haftada 2 gün kardiyo yapıyorum. Ama yediğime içtiğime çok dikkat ediyorum. Ben öyle yiyip kilo almayan biri değilim.

- Peki, döndükten sonra kızlarla görüştünüz mü ya da görüşüyor musunuz?

Görüşüyoruz tabii ki ama sürekli olmuyor. Herkesin hayatı ve iş programı var. Taçmin’le annelerimiz de arkadaş olduğu için daha çok görüşüyoruz galiba.