Kurtlar Vadisi'nin Tataroğlu'su Türki-ye'deki yerli tiyatro oyunu eksikliğinin televizyondan kaynaklandığı görüşünde. Gürzap, "Televizyon olmasa bütün senaristler tiyatro yazarı olurdu." diyor.

Tiyatroya Peter Pan ile başladınız sanırım.

Evet, onunla da 'en genç çevirmen' ödülünü almıştım, 16 yaşında idim. Neler çektim neler! Bunu bana veren de Muhsin Ertuğrul idi. Babam başıma dikilmişti. Koca bir yazım gitti. Oturtmaya çalıştık ama çocukluktan başlamalı bu. İyi bir çocuk tiyatrosu dünyası olmalı.

Sonrasında çocuk tiyatrosu bitti mi?

Hayır, çok oyun çevirdim, çok çocuk oyununda oynadım. Ali Baba ile Kırk Haramiler ilk rejimdir mesela, 24 yaşındaydım, Londra'dan yeni gelmişim. Mazhar Alanson benim öğrencimdi. Onların da Kaygısızlar diye bir grubu vardı. 'Buna müzik lazım' dedim. Devlet Tiyatrosu yeteri kadar para vermiyordu. Mazhar 'Hoca, playback yapalım' dedi. Tiyatroda ilk playback'i biz yaptık. Mazhar'a izin ayarlayarak ve cebimden para vererek stüdyoya gönderiyordum. O müziklerin korolarında Ajda Pekkan, Barış Manço yer almıştı.

Yıllardır tiyatro sahnesindesiniz ama Kurtlar Vadisi'ndeki Davut Tataroğlu karakteriyle bir hayli tanındınız. Geçmişinize bakıp 'Nerede benim onca emeğim' diyor musunuz?

Doğrusunu söylemek gerekirse Kurtlar Vadisi'nin etkisi çok oldu. Yorgun Savaşçı diye ilk geniş kapsamlı bir dizi filmi çekiyorduk. İstanbul'a yeni gelmişiz, maddi durumum da çok parlak değil. O sırada İş Bankası'ndan 'Para Çek' diye bir reklam teklifi geldi. O kadar tanındım ki! Balıkesir'e film çekimine gitmiştik, bizi gören çocuklar 'Para çekler geldi, para çekler geldi' diye bağırarak koşmaya başladı. Para Çek reklamı bitti, her şey eskiye döndü. Hiç dizisiz kalmadım ama Kurtlar Vadisi ayrı bir fenomen. Bunu hissediyorsunuz yani. 40-45 oyun sahneye koyup yönettim ama kaç kişi izleyebilir ki sizi? Her gün doldursan ne olur?

Yorgun Savaşçı günlerinden bahsetseniz ya biraz!

Üç sene çalıştık orada. Sonra da yaktılar malum. Başrol parası alıyorum ama figüran başrol oyuncusundan dört misli para alıyor. Böyle saçmalık olur mu ya? Yüzbaşı Cemil'i oynuyorum, bir üniformam var, eve onunla gidip geliyorum. Üç yaşındaki kızım eve gelen misafirlere 'Babam askere gitti' diyordu. (Gülüşmeler) Üç buçuk ay değil ki, 3,5 sene askerlik yaptım ben ya! At sırtında karda kışta soğukta neler yaşadık neler? Zaten Halit Refiğ diziye başlarken "İstiklal Savaşı şartlarında..." demişti. Şimdi maddi imkanlar daha iyi. Ben buna karşı mıyım? Şu soru sorulabilir, ben sormuyorum: Televizyonlar starlara bu kadar büyük paralar ödeyebilmelerini neye bağlıyor? Batı'da bu kadar para verildiğini sanmıyorum. Tiyatronun vermediğini oyuncu televizyonda arıyor.

Tiyatrocular Tv'den tiyatroya zaman bulamıyor.

Ben nasıl buluyorum? Ben aynı anda dört başrol oynadım tiyatroda, hem de bir yandan dizide oynuyordum. O bir sevgi, tiyatrosuz yapamam ben. Tiyatro kendini deneyip geliştirdiğin bir atölye.

Kurtlar Vadisi'nden sonra ne değişti?

Çok fanatikleri var, şaşırıyorum gerçekten! İzmir'de havaalanında bir arkadaşı bekliyordum. Saçlarımı kısa kestirmiştim. Dört-beş genç vardı orada, bana bakıyorlar, elinde telefon var. Yaklaştı "Siz Tataroğlu musunuz?" dedi. 'Evet' deyince, 'Benzetemedim de' dedi. Bütün vadinin aktörlerinin hepsinin fotoğrafını yüklemiş cep telefonuna oradan bakıyor. (Gülüşmeler)

Kurtlar Vadisi, Star'a geçtikten sonra söylemini değiştirdi mi?

Yok yok, değişmedi formatı. Biz Show TV'de bitirdik finali. Finalde ben diyorum ki 'Bizim çocuklar işi halletti.' Orada heykel yaparken çekiç tutan bir adamın eli var. Beni yolda çevirip soruyorlar, 'Bu adam kim?' Ben ne bileyim? "Nasıl bilmezsin abi, karşında duruyordu." Oğlum karşımda duran dekorcuydu, onu söyleyemiyorsun ki? (Gülüşmeler) Bazen bir kanal tutuyor o kanaldan gidiliyor. Tataroğlu kim ben de bilmiyorum

Sizin rolünüzü Aydın Doğan'a çok benzetiyorlar. Ve şimdi Aydın Doğan'a ait bir kanalda yayınlanıyor dizi. Tuhaf değil mi? (Gülüşmeler)

Herkesi birine benzetiyorlar. Bunlar prototip tipler, birkaç kişiyi bir arada görebilirsiniz orada. Birebir değil, birkaç şey var orada. Senaristlere bazen şaşırıyorum, 'Nereden buldunuz bunu kardeşim?' diyorum. Çok enteresan.

Dizide öldürülürseniz üzülür müsünüz?

Böyle bir dizide çalışmak isterim. Kim 'Ohh beni öldürdüler' der ki? (Gülüşmeler) Kurtulmak istesem kendim kurtulurum. Ama iş gereği öldürebilirler de! Kimler ölmedi ki?

Tiyatrocu babanız Reşit Gürzap'ın üzerinizde taşıdığınız en önemli anahtar cümlesi ne oldu?

"Yapacağınız işi iyi bil ve tesadüfe bırakma" derdi. En korktuğum şeydir tesadüfe bırakmak.

Şimdi Evliliğe Gelinceee!.... Gelelim evliliğe...

Tek eşlilik üzerine yeni bir tiyatro oyunumuz. Bir erkeğin düşebileceği tuzaklardan bahseden bir bölüm de var. Yaşını başını almış olanlar da, gençler de ders çıkarıyor. Kadın-erkek ilişkilerine dair ama oyun sonunda tek eşliliği haklı çıkarıyor.

Gönül Hırsızı, Bana Bunu Yapma ve Evliliğe Gelinceee! Son üç oyundur hep kadın-erkek ilişkilerini oynuyorsunuz. Hepsinden çıkan sonuç ne?

Evlilik zor zanaat! (Gülüşmeler) Çünkü alışkanlıklarımız, karakterlerimiz, hayata bakışlarımız farklı. Birbirlerini törpüleyecekler, dengeyi bulacaklar... O zaman iyi-kötü gider.

Siz de eşiniz Arsen Hanım'dan henüz yeni ayrıldınız. Kötü giden neydi evliliğinizde?

Klasik evlilik şeyleri işte, spesifik bir şey yok. İlişkiler eskiyor yani. Pek çok arkadaşım kanlı bıçaklı. Biz ayrıldık ama onunla ortak işimiz tiyatro...

Boşanmalar çok arttı toplumda. Nedeni ne?

Ekonomik güçtür. İşi gücü olmayan bir kadın, her gün dayak yese de niye bırakamaz eşini? Bekâra karı boşamak zordur derler, bekara erkek boşamak da zordur. Derler ki Türk erkeği parayı bulunca önce arabasını, sonra karısını değiştirir.

Kadınlar ne yapar peki?

Bir yerde okudum. 'Kadınlar maymun gibidir, bir dala tutunmadan öbür dalı bırakmaz.' Benim lafım değil, kadınlar mahkemeye filan vermeye kalkmasın. (Gülüşmeler) Ama evliliğini bir ömür boyu sürdürenlere gıpta ediyorum. Mucize ya!

Oyuna ilgi nasıl?

Çok güzel. Ama İstanbul'un göbeğinde bir tiyatro yok. En az 10 tane tam donanımlı tiyatroya ihtiyaç var. Devletin el koyması lazım. Beş provamızı yer olmadığı için bir lisenin spor salonunda yaptık. Daha ne diyeyim ki? [email protected]

***

Her şeyimi tiyatro için feda edebilirim
Siz Diyalog'da ses teknikleri üzerine kurslar veriyordunuz, şimdi ise oyunculuk atölyesi açtınız. Neden böyle bir yola başvurdunuz?

Talep oldu çünkü. Televizyonlarda rol kapayım diyenler arttı. O kadar çok oyunculuk okulu açıldı ki... Günah yani, kaldıramaz ülke bunu. 20 yıl oldu Diyalog'u kuralı. Seslendirme, spor spikerliği, etkili konuşma ve şirketlere verilen kurslar yaptık. Bizim ders verdiğimiz çok ünlü insanlar var. 25 yaşında hoca oldum ben. Zuhal Olcay'dan Haluk Bilginer'e, Mehmet Ali Erbil'e kadar...

Bir aileniz de tiyatro. Önce eşiniz mi işiniz mi?

Valla... Tiyatro... (Gülüşmeler) Ben her şeyimi tiyatro için feda edebilirim. Ediyoruz da zaten.

***

27 Mayıs darbesi Türkiye'deki problemlerin kaynağı
Açılım tartışmalarına nasıl bakıyorsunuz?

Önemli olan insandır. Demokrasi zor bir şeydir, Türkiye'de doğru düzgün hiçbir zaman demokrasi olmadı. Bu mücadelelerden geçilecek. Benim ailem çok karışıktır. Babamın babası Kürt Reşit Paşa'dır, İstanbul'da belediye başkanlığı yapmıştır. Babamın babaannesi Çerkez'dir. Babamın annesi Tunuslu Arap'tır. Annemin annesi Rum, babası da İngiliz'dir. Ben insanım, farkımız var mı? Bütün mesele yeteri kadar filozof yönetici olmamasından. Bu kadar genç nereden ölürse ölsün çok günah! Bunun çok acısını çekiyorum. Çözüm bulmak lazım.

Ergenekon örgütüne neler diyorsunuz?

Türkiye'de üç darbe oldu, üçünü de yaşadım. Ben 27 Mayıs'ın lehineydim. Yorgun Savaşçı'yı çekerken oturdum yakın tarihle ilgili her türlü kitabı okudum. Doktora tezi verecek kadar... Gördüm ki, Türkiye'nin bu problemleri 27 Mayıs 1960'a dayanıyor. Ailem Demokrat Partili değildi. 1953 yılında Dündar Seyhan başkanlığında Beşiktaş Vapur İskelesi'nin üzerindeki kahvede üç arkadaş sucuklu yumurta yerken bu darbenin planları yapılmış. (Gülüşmeler) Asker kabullenemiyor durumu. Türkiye'nin en büyük problemi bürokrasidir. Hükümet Ergenekon konusunda cesurca davranıyor. Bir şeyler var ama aklımın almadığı şeyler de var.

Niye genelde tercüme eserler oynanıyor tiyatrolarda? Yazarımız mı yok?

Yeteri kadar yok, dünyada yok aslında. Ben de isterim Türk oyunu oynamak. Bunun nedeni televizyon. O kadar iyi televizyon yazarı var ki, TV olmasa belki hepsi tiyatro yazarı olacaktı.