Dünkü star gazetesinin manşetinde İnternet’ten gönderilen andıç içinde yer alan İnternet siteleriyle ilgili bilgiler vardı. Özellikle Ergenekon sürecinde hiçbir filtreden geçirmeden yaptığı spekülatif haberlerle tanıdığımız gazete yine bu politikasından hiç şaşmamış. İrticayla faaliyet amacı güttüğü için kurulduğu söylenen sitelerin yayın politikasını inceleme altına alırken yine belaltı çalışmış.
Bu vesileyle kendisi de bir fişlemeye imza atmış... Bu sitelerin kullandığı haberlerin ve yazarların listesini vererek. Tabii asıl amaç bir şekilde adını andığı bu gazetecileri bu irtica planıyla ve hatta Ergenekon’la ilişkili göstermek...
Kanıtı ne, derseniz ona da yanıtları hazır.
Bu siteler sadece belli gazetelerden haber kullanıyormuş. Cumhuriyet, Vatan, Gözcü, Hürriyet ve Milliyet sık sık bahsedilen gazetelermiş ama Zaman, Taraf, Vakit ve Yeni Şafak’ın adı bile geçmiyormuş.
Gelelim alıntı yapılan yazarlar listesine...
Ahmet Hakan, Nuray Mert, Prof. Muzaffer Eryılmaz, Erol Manisalı, Hikmet Çetinkaya, Emre Kongar, Nilgün Cerrahoğlu, Prof. Dr. İlker Birdal, Oktay Ekşi, Necati Doğru, Erdal İpekeşen, Reha Muhtar, Özdemir İnce, Mustafa Mutlu, Fatih Altaylı, Mehmet Y. Yılmaz, Mehmet Şehirli, Mustafa Balbay, Oray Eğin, Tufan Türenç, Rıza Zelyut, Yalçın Doğan, Can Ataklı, Merdan Yanardağ, Okay Gönensin, Nilgün Cerrahoğlu, Mine Kırıkkanat, Nagehan Alçı, Ruhat Mengi, Orhan Bursalı, Deniz Som, Mehmet Tezkan, Hasan Pulur, Nur Arslan, Güneri Cıvaoğlu, Yılmaz Özdil, Sabahattin Önkibar, Cüneyt Ülsever, Aydın İleri, Sırrı Yüksel Cebeci, Melih Aşık, Rahmi Turan, Bekir Coşkun...
Bu isimlerin ortak tek özelliği herhalde “İkinci Cumhuriyetçi” ya da “liberal” olmamaları olabilir. Listenin içindeki birkaç kişi böylesi bir iddiayı bile güçleştiriyor gerçi. Kesinlikle homojen bir topluluk değil.
Nasıl bir mantık Nuray Mert’le Mine Kırıkkanat’ı aynı potada gösterebilir ki? Ahmet Hakan’la Bekir Coşkun arasında dağlar kadar fark yok mu? Mehmet Y. Yılmaz’la Okay Gönensin aynı konularda aynı şeyleri mi düşünüyorlar sanki? Ya Güneri Cıvaoğlu, onu bir başka başyazar Oktay Ekşi’yle aynı düşünce eksesine oturtmak mümkün mü? Cüneyt Ülsever’le Ruhat Mengi aynı mı?
Doğrusu kendi adımı da böylesi bir listede görünce şaşırdım...
Ama maksat basit bir fişleme olsun... İleriye kanıt olsun... Yarın öbür gün bu liste başka yayın organlarına da yayılır, başka amaçlarla kullanılır, bir bakmışız hepimiz ifade veriyoruz...
İnternet’te haber siteleri yaygınlaştığından beri alıntılanmanın önündeki sınırlar da yok oluverdi. Her önüne gelenin site kurduğu bir ortamda bizlerin gazetelerde ürettikleri de başkalarının ideolojik misyonlarına kurban gidiyor.
Gerçi, sırf belli siteler kendilerini alıntıladıkları için o yönde yazan arkadaşlar da var. Ama bunlar da daha çok dinci sitelerin ağırladıkları liberal-demokrat yazarlar.
Kısacası, herkes kafasına göre bir yazarlar listesi kuruyor. İzin almadan, sormadan bir yazarlar topluluğu oluşturuyor. Bir süre önce Zeynep Göğüş yazmıştı Hürriyet’te; bir okuru onun İsmet Berkan ve benimle aynı gazetede yazdığını düşünüyormuş...
Gazeteler bu alıntı terörünü önlemek için “İzinsiz kullanılamaz” gibi ibaret koyuyorlar gazetenin İnternet baskısına... Ama uçsuz buçaksız İnternet ortamında herkese yetişmek mümkün değil.
Peki bunu star gazetesi bilmiyor mu? Elbette biliyor...
Benimle Hasan Pulur’un, Fatih Altaylı’yla Can Ataklı’nın veya Reha Muhtar’ın öyle kolay kolay bir araya gelmeyeceğini de biliyorlar...
Ama ona rağmen böylesi bir liste vermekten çekinmiyorlar. O halde ortaya “kötü niyet” giriyor... “Psikolojik harp” silahları devreye sokuluyor ve belli ki biz kez daha “gizli gündem” işliyor.
Bakalım bu çirkin oyun daha ne kadar devam edecek...

O fotoğraf unutulmayacak

Geçen gün Milliyet’ten Lube Ayar “Bu Kalp Seni Unutur mu?” dizisinin danışman kadrosuyla bir röportaj yapmış. Hatırlayacaksınız, para kazanmak için bir araya gelen ve geçmişte farklı görüşlerde olmalarına rağmen şimdi ortak ‘amaca’ hizmet eden bu isimleri daha önce yazmıştım... Murat Belge, Tuğrul Eryılmaz, Fehmi Koru, Mümtaz’er Türköne, Ertuğrul Kürkçü ve diğerleri bir masanın etrafına toplanmışlar 12 Eylül dizisi yazıyorlar...
Bu söyleşiden önce bu kadronun birlikteliği kağıt üstündeydi... Ekranda akan bir jenerikten ibaretti sadece...
Şimdi fotoğraflandı.
İleride, Türkiye’nin düşünce hayatının kökenleri için geriye bakıldığında ibretlik bir fotoğraf karesi kalmış oldu tarihe... Tarih bu fotoğrafı unutmayacak... Para için hangi değerlerin ayaklar altına alındığı, hangi omurgaların büküldüğü, hangi yeminlerin bozulup kimlerin kimlerle profesyonel ortak olduğu böylece belgelenmiş oldu...
Türk entelijansiyasının utançlarla dolu aile albümüne bir kare daha... Hayırlı olsun beyler...

Sansürcüyü tebrik mi etmeli?

Koltuk boş kalmasın diye aceleyle o makama getirilmiş yetersizin biri iş bilmediği için kendi gazetesinin önemli bir yazarını sansürlüyor... Bu haber duyuluyor... Günümüzde en ufak bir hareketin bile gizli kalması mümkün mü?
Meslek utancı olabilecek bu konuyu ben de köşemde eleştiriyorum... Bir yazarın hakkını savunuyorum... Geçmişte de bu gibi olaylarda hep sicili kirli olan sansürcüyü de yerden yere vuruyorum...
Adam ne yapıyor?
“Sansürlemedim” diyebiliyor mu? Hayır. Yeterli bir gazeteci olduğunu kanıtlayabiliyor mu? Hayır. Geçmişteki sicilini temizliyor mu? Hayır...
Sözüm üzerine söyleyebileceği hiçbir şey yok... Kendini aklayamaz... Sicilini temizleyemez... Sadece ağlar, “Bana hakaret etti ama” diye olayı unutturmaya çalışır...
Peki söyler misiniz? Sansürcüye ne yapılır? “Uzat da elini mi öpeyim” denir, övülür ve tebrik mi edilir?
Kalbimin derinliklerinden bir Demet Akalın şarkısı yolluyorum ona: “Sözlerim sana ağır mı geldi / Kalbini mi kırdım / Afedersin.”