Saurabh, Hindistan'ın Chhattisgarh eyaletinin başkenti Raipur'daki bir polis karakolunda çalışıyor.

Henüz beş yaşında.

Hindistan'da, hükümet memurlarının görev süresi dolmadan ölmesi halinde kendi yerlerine ailenin bir üyesinin atanmasına izin veren sistemin bir parçası Saurabh.

Bu sisteme göre, herhangi bir yaş sınırlaması yok ve ailelerin de çocuklarını bu işlere yollamaktan başka seçenekleri bulunmuyor.

Saurabh şimdi beş kişilik bir aileyi beslemek zorunda ve işte bu yüzden annesi Ishwari Devi Nagvanshi, Saurabh'ı elinden tutarak her gün Bilaspur'daki evlerinden 110 kilometre uzaktaki Raipur'a götürüp getiriyor.

Ölen yakını yerine tayin edilen çocuğun, bir gün çalışması, ertesi gün de

İşyerinde çocukların dosyalama işlemlerinin yanısıra üstlerine çay ve su servisi yapması bekleniyor.

Çocuklara emekleri karşılığı ayda 2 bin 500 rupi, yani yaklaşık 57 dolar ödeniyor.

Çocukların daha yazmayı öğrendiği yaşta, Saurabh imza atıyor ve her ay maaş alıyor.

Saurabh sessiz bir çocuk.

Onunla konuşmaya çalıştığınızda, ya kaçıyor ya da annesinin arkasına saklanıyor.

Bayan Nagvanshi, "Evi çekip çevirmek için çocuğumu çalıştırmaktan başka şansım yoktu. Bu hoş değil. Onun aslında bu yaşta etrafta oynaması, zıplaması gerek" diyor.

Büyüyünce müfettiş olacak

Babalarının ölümü ardından görevi devralan çocukların oyun oynamaya zamanları yok.

10 yaşındaki Manish Khoonte de Korba polis karakolunda çocuk memur olarak görev yapıyor.

Güne sabah saat altıda iki küçük kardeşiyle birlikte okula giderek başlıyor.

Öğleden sonra ise işe gitmek zorunda. Akşam çalışırsa da fazla mesai alıyor.

Futbolu çok seviyor Manish, ama oynayacak zamanı yok.

Ayda 2 bin 400 rupi kazanıyor ve akranları arasında saygı da görüyor.

Arkadaşları ona 'polis memuru' diye hitap ediyor.

Manish ise büyüyünce müfettiş olmak istediğini söylüyor.

İnsan hakları örgütleri tepkili

13 yaşındaki Jitesh Singh ise çocuk memurluk görevine en kısa sürede son vermek istiyor. Ama bunun olabilmesi için birkaç yıl geçmesi gerektiğini düşünüyor.

18 yaşındaki Janki Prasad Rajwade da aynı görüşte.

Babasının ölümünden sonra 1994 yılında polisler arasına giren bu genç kız, o günden beri bu işten ne zaman ayrılabileceğini düşünüyor.

Dosyalama ve çay getirip götürme işini sevmediğini, ancak başka seçeneği olmadığını söylüyor.

Hayaliyse, okulunu bitirip federal Hindistan Polis Hizmetleri'nde bir iş bulmak.

Raipur'daki tren polisi yöneticisi Pawan Dev, çocukların polis gücünde çalıştırılmasına sosyal açıdan bakılması gerektiğini söylüyor.

"Bu para aileleri büyük oranda rahatlatıyor," diyor Dev. "Ayrıca iş gücü de çok hafif."

Ancak eyaletin İnsan Hakları Komisyonu üyesi Subhash Mishra, çocukların bu şekilde çalıştırılmasının yanlış olduğu görüşünde.

Mishra, aksine, ailelere çocukların eğitimi için aynı tutarda para aktarılması gerektiğini savunuyor.

Bir insan hakları örgütünün başkanı Subhash Mahapatra ise daha da ileri gidiyor.

"Cenevre Sözleşmesi'ne göre, çocukların polis memuru olarak çalıştırılmaları ve bu kadar erken yaşta işe alınmaları hem Hindistan yasalarına, hem de uluslararası hukuka aykırı" diyen Mahapatra ekliyor: "Bu, Birleşmiş Milletler'in çocuk askerler tanımına çok benziyor."

okula gitmesi gerekiyor.