Leyla Kömürcü, Amerika’da bir sperm bankasından aldığı spermlerle hamile kalmasının ardındaki gerçek nedeni açıkladı. Rahminde kist olduğunu, ayrıca guatr yüzünden iki kez ameliyat masasına yattığını söyleyen Kömürcü, "Doktorlar bir an önce hamile kalmazsam, anne olma şansımı tamamen yitireceğimi söyledi" dedi.

Hamilelik nasıl gidiyor, aş eriyor musunuz?

- Çok şükür her şey yolunda... Bebeğim kıpır kıpır. Kendisiyle konuşuyorum, birlikte yapacaklarımıza dair hayaller kuruyorum. Bu arada hiç hamile gibi de değilim, çünkü midem bulanmıyor, aş ermiyorum. Tatlı, tuzlu veya ekşi krizlerim yok. Belki nazlanacağım, kapris yapacağım bir kocam olmadığı içindir, bilemiyorum.

Bebek şu anda kaç aylık? Beslenmenizde nelere dikkat ediyorsunuz?

- 6 ay 5 günlük oldu. Üç ay sonra dünyaya gelecek kısmetse... Her gün düzenli olarak sağlam bir kahvaltı yapıyorum, bol bol süt içiyorum. Bunun dışında özel bir şey yapmıyorum.

Sperm bankasından aldığınız spermle hamile kalmanız, "Erkeklerden nefret ediyor" yorumlarına yol açtı. Doğru mu bu?

- Kesinlikle erkeklerden nefret etmiyorum, onlara çok güveniyorum. Hatta bana kalırsa erkekler, kadınlardan çok daha güvenilirdir. Tabii dost olarak... Şu an bir sevgilim yok, ama dost bildiğim erkek arkadaşlarım var.

Böyle bir yola başvurduğunuz için sizi eleştirenler de oldu...

- Bilmem, ben böyle bir eleştiriyle hiç karşılaşmadım. Aksine insanlar bana nedense çok yakın davranıyorlar. Anneler hep "Yanındayız, yalnız değilsin" diyorlar.

Ama insanlar babasız bir çocuk dünyaya getirme fikrine pek sıcak bakmıyorlar...

- Evet ama şunu hiç düşünmüyorlar; ben doğru babayı bulmuş olsaydım, aşık olsaydım, birini sevip ona güvenseydim, "Bu adamdan bir çocuk istiyorum" diyebilseydim, zaten böyle bir yola başvurmazdım. Ben bulamadım öyle birini işte...

Ama uygun bir baba adayı bulmak için geç kalmış değildiniz ki... Neden beklemediniz de sperm bankasına gitmek için bu kadar acele ettiniz?

- Sağlıklı beyine sahip 29 yaşında gencecik bir kadın, binlerce kilometre yol aşıp da böyle bir şey yapmaz. Benim böyle bir adım atmamın sebebi de tamamen yaşadığım sağlık sorunlarıdır. Kısa zaman içinde birkaç hastalık üst üste geldi. Doktorlar bir an önce anne olmazsam, anne olma şansımı tamamen yitirebileceğimi söyledi. Yani hayatımda ciddi bir dram var, kimse bilmiyor. Ben bugüne kadar bu dramı gözler önüne sermek istemedim. Sadece hayatım derli toplu devam etsin, bebeğim sağlıklı doğsun istiyordum, o kadar. Fakat yazılıp çizilenler beni rahatsız etmeye başladı. Ortaya çıkarsın "Reklam yapıyor" derler, çıkmazsın "Hamile değil, düşük yaptı" derler, çok ortalarda olmazsın "Korktuğu bir şey var" derler, "Bunun karnı burnunda değil, yalan söylüyor" derler. İftiraların bini bir para... Haber olmak istemediğim için kendimi çok uzun zaman evime hapsettim.

Ne gibi sağlık sorunları?

- Rahmimde bir kist var... Kötü huylu çıkarsa, annelik hayalim ben hayatta olmasam da gerçekleşmiş olacak. Bu ülkede rahminde kist olan, kanser olan, rahmini aldıran ve çocuk yapamayan pek çok kadın var. Çocuk doğurmasam belki ben de bir yıla kadar onlardan biri olacaktım. Gerçi henüz tam olarak bilmiyoruz, düşünmek bile istemiyorum. Rahimden parça alınıp test edilmeden öğrenemeyeceğiz. Bunun yanı sıra vahim bir durumum daha var. Guatr hastası oldum, ameliyat geçirdim, beş nodül aldırdım. Son muayenemde bir nodül daha çıktı, yeniden ameliyata girdim. Genç yaşta kardeşimi kaybettim ve o üzüntü ile geldi bu başıma... Eğer tekrar oluşursa hepsi birden alınacak. Bu hastalık ilerlediğinde bir daha çocuk sahibi olunamıyor. İşte benim bebeğe karar vermemi tetikleyen de bu olaylar oldu.

Daha önce bu şekilde hamile kalmak hiç aklınızdan geçmiş miydi?

- Hep bir çocuğum olsun isterdim, ama bu şekilde bir çocuk sahibi olacağım doğrusu benim de aklımın köşesinden geçmezdi. Hani 40 yaşına yaklaşmışsındır da çocuk sahibi olamamışsındır, o başka... Ama bu genç yaşta böyle bir şey yaşayacağımı hiç düşünmezdim. Her şeyin bir sebebi olduğuna inanıyorum yine de... Belki büyüdüğünde "Benim çok cesur bir annem varmış" diyecektir, kimbilir. Her kadın gerçekten evlat istediği için hamile kalmaz ayrıca... Kimi öyle gerektiği için, kimi evliliğini kurtarmak için çocuk yapar. Ben ise gerçekten bir evlat istediğim için yaptım. Kadınlara şunu sorun: Rahim kanserisin veya bir başka ciddi rahatsızlığın var. Bir an önce anne oldun oldun, yoksa bir daha olamayacaksın. Önünde başka seçeneğin de yok. Ne yaparlardı böyle bir durumda?

Doğum Türkiye’de mi olacak yoksa Amerika’da mı?

- Doğum tabii ki Türkiye’de, mütevazı bir hastanede olacak... Öyle Amerika hayalleri falan kurmuyorum. Bu bebek Türkiye’nin bebeği olacak. Ben devrim yapmadım, radikal bir karar vermedim, öncü bir kadın da değilim. Hiçbir zaman derdim reklam yapmak, gündem yaratmak olmadı. Bu bebek benim için hayattı. Ben hayatımın bir tarafını yitirmiştim, belki de hayata veda etmek üzereydim. Ama her inişin, her dibe vuruşun bir çıkışı vardır.

Artık inzivaya son verip evinizden dışarı çıkacak mısınız?

- Evet, artık sokaklara çıkmak, rahat olmak istiyorum ama saat 22.00’de bir restorandan çıkarken görülsem, "Hamile haliyle geceleri dolaşıyor" demelerinden korkuyorum. Hayatımın en mutlu zamanlarını yaşıyorum, bıraksınlar da rahatça dolaşayım artık. Sinemaya gideyim, alışveriş yapayım. Yanımda birini görecek olsalar "Çocuğuna baba buldu" diye düşünmesinler. Sanırım artık bu fotoğraflardan sonra sokağa çıkabilir, istediğim yerde dolaşabilirim. Evde çok bunaldım çünkü...