Anna Lloyd ve Jane Harvey isimli iki ortadirek annesi, diğer anneler gibi parklarda çocuklarının arkasından koşturuyor olabilir. Fakat görüntülerinin arkasında, sıra dışı bir kimlik yatıyor. Lezbiyen ilişki içersinde olan bu çiftin iki yaşındaki ikizlerinin adları Oliver ve Charlie.
Diğer çocuklar babalarıyla futbol topunun peşinden koşarken, kimliği açıklanmayan bir babadan alınan spermlerle sun'î döllenme yoluyla dünyaya gelen Oliver ve Charlie, babalarını hiçbir zaman bilemeyecekler. Modern bir ailenin dünyasına, gittikçe daha da sıradan bir duruma gelen bu tür ailelerin dünyasına hoş geldiniz.
Yeni açıklanan yasa değişikliği önerisine göre, bu tür işlemleri yapan kliniklerin artık doğacak çocuğun bir babaya yada bir anneye gereksinim duyup duymayacağı yönünde sorunları olmayacak. Böylelikle homoseksüel bir kadın, bu tür işlemleri yapan kliniklerde heteroseksüel bir kadın kadar aynı haklara sahip olacak. Öneri içersinde aynı zamanda, bebeğin taşıyıcı annesinin eşi olan kadın da yasal eş olarak kabul edilecek. Yalnızca 10 yıl öncesinde ise, böyle bir şeyi düşünmek olanaksızdı. Hatta bugün bile, böylesi bir durum tartışmaya yol açyor ve birçokları tarafından bir sorun kaynağı olarak görülüyor.
Konuya yönelik karışık ahlaki ve toplumsal sorunlar ne olursa olsun, 33 yaşındaki radyografi uzmanı Anna ve onun eşi 39 yaşındaki tıp öğretim üyesi Jane, oğullarını dünyaya bir baba olmadan getirmek konusunda doğru şeyi yaptıklarından kuşku duymuyorlar. Aynı zamanda döllenme tedavileri geçtiğimiz yılın Mart ayından öncesine kadar sürdüğü için, ki bu süreçte sperm bağışlayanların kimliğinin gizli kalması kesinleşti. İkizler hiçbir zaman yasal olarak “baba” diye adlandırabilecekleri erkeğin izini süremeyecekler.
Çocuklarına bir gün onları dünyaya neden bu yolla getirdiklerini anlatmak zorunda kalacaklarını dile getiren taşıyıcı anne Anna; “Bir erkek arkadaşımıza spermini bağışlamasını sormayı düşünmüştük. Böylelikler babanın kim olduğunu bilecektik. Fakat böylelikle o da bebeğin yaşamında yer almak isteyebilecekti. Biz ise bunu istemedik. Babaya ilişkin sorular olmadan çocuklarımızı yalnız büyütmeyi istedik. Kaldı ki babalarını özleyeceklerini düşünmüyoruz. Bugünlerde, ayrılık yaşayan evlerdeki birçok çocuk babasız büyüyorlar. En azından Oliver ve Charlie’nin kendilerini çok seven, sabit bir ilişki içersinde bulunan ebeveyinleri var” dedi.
Elbette ki, boşanmadan sonra duruma bağlı anlaşmalı yapılan evliliklerde büyüyen bir çocuk ile kimliğini hiçbir zaman bilemeyecek bir çocuk arasında bir farklılıklar dünyası bulunuyor.
Yaptıkları üzerinde değerlendirme yapacak insanların her zaman olacağını, ikizlerinin kendisini “anne”, Jane’i ise “anne Jane” diye çağırdıklarını dile getiren Anna; “İnanıyoruz ki çocuklarımıza bir babanın verebileceği ancak bizim veremeyeceğimiz hiçbirşey yoktur. Erkeklerden nefret edenlerden değiliz. Birçok erkek arkadaşımız var. Fakat biz de bir futbol topunu herhangibir insan gibi tekmeleyebiliriz. Taç çizgisinde herhangibir baba gibi oğullarımıza tezahürat yapabiliriz” şeklinde konuştu.
Fakat, “anne” ve “baba” olmaktan öteye yaşanan bu çifte roller, “ebeveyinlik” kavramları gerçekten işe yarıyor mu? Gelecekte bu küçük erkekleri, dünyaya hangi tür yolla geldiklerini bilmekten uzak-ki bazılarının tanımına göre mucizevi- bu çocukları ne tür yalanlar bekliyor? Jane ve Anna, arkadaşları ve ailelerine çocukları için deli olduklarını ve hiçbir kimsenin kendilerinin bu sıra dışı aile kurma şekillerine çomak sokmamasını söylüyorlar. Ve Jane de, çocukların daha iki yaşında olmalarına karşın, eşiyle beraber kendilerini düzenli olarak yakışıksız toplumsal durumlarla karşılaştıklarını ve gelecekte durumlarına yönelik “bazı konular” yaşayabileceklerini kabul ettiklerini söylüyor.
Kendisini tanımayan insanların büyük olasılıkla, çocukların kreşten alırken kendisini çocukların genetik annesi olarak düşündüklerini anlatan Jane’de; “Ama çocukları doğuran Jane idi. Yabancılarla detaylara girmiyoruz. Şöyle konuşabilirdim: ‘Çocuklar eşimin izinden yürüyor’ Fakat eşimin bir kadın olduğunu söylemeyeceğim. Ve heteroseksüel bir çiftin aksine dışarıda dokunaklı hislerimiz olmamasına özen gösteriyoruz. Çünkü biliyoruz ki bazı insanlar bundan rahatsızlık duyabilir. Çocukların iki annelerinin olmasından nasıl etkileneceklerinden endişeleniyorum. Gelecek üzerinde fazla endişelenmek istemiyorum. Çünkü, sorunlar çıktığı zaman üzerlerine gideceğiz. Fakat daha sonraları, çocuklar büyüdükçe, dürüst olmak ve çıkacak engellerle yüzleşmek zorunda kalacağız. Ve hepsinden de ötesi, çocuklar okula başlayınca kendilerini arkadaşlarından farklı hissedebilirler” dedi.
Ebeveyinlik konusunda da görüşlerine başvurulan Jane; “Ebeveyinlik sorumluluğunu eşit olarak paylaşıyoruz. Çocuklar hasta olduklarında ya da düşünce “anne” olarak çoğunlukla Anna’ya gidiyorlar. Fakat biz kendimizi cinsiyetimizle tanımlamıyoruz. Bizimkisi bir arkadaşlık. Ve her ikimiz de kendimizi “anne” ve “baba” olarak hissediyoruz. Aileye her kimiz de değişik kaliteler getiriyoruz” şeklinde konuştu.

BBC