Max Planck Enstitüsü'nden yapılan açıklamada, uyduda “O” derece sıcaklığın hem don, hem erime, hem buharlaşma için kritik değer taşıdığı belirtildi.

Almanya'nın güneybatısında Baden-Württemberg eyaleti Heidelberg  kentindeki Max Planck fen bilimleri araştırma kurumundan astrofizikçi  Sascha Kempf, Reuters ajansına demecinde, Enceladus'ta mevcut olabilen “O” derece sıcaklığın hem don, hem erime, hem buharlaşma için kritik  değer taşıdığını, bu yüzden Satürn'ün uydusundan yükselen buhar  bulutunun görülebileceğini, bunun yakından değerlendirileceğini anlattı.
        
MARTTA 50 KM YAKLAŞACAK
        
Avrupa Uzay Kurumu (ESA) ile ABD'nin Ulusal Havacılık-Uzay Dairesi  NASA'nın ortak programı “tek seferlik en pahalı projesi olan 3 milyar  600 milyon dolarlık” Cassini uydusu, mart ayında Enceladus'un 50 km  yakınından geçecek. Bu olağanüstü yakınlaşma sayesinde fizikçiler ve  kimya uzmanları, Enceladus'un “püskürttüğü ancak kütle çekiminden yüzeye  yakın kalan” bulutu daha iyi anlayacak ve su kanıtı için daha derin  saptamalarda bulunabilecek. 

İngiliz gökbilimci William Herschel, Enceladus'u 1789'daki gözlemlerinde  buldu. Kütlesi Dünya'nınkinden 95 kat, hacmi 750 kat büyük olan  Satürn'nün minik uydusu Enceladus, sadece 499 km çapında. Satürn'ün 47  ayı (uydusu), 7 adet de dev çevre halkası bulunuyor.
        
SU OLABİLİR DENİLMİŞTİ
        
NASA, iki yıl önceki açıklamasında Enceladus'ta su bulunabileceğini  açıklamıştı.  Güneş Sistemi'nde Mars, Jüpiter'in uydusu Europa ve Enceladus “doğrudan  su kanıtı” taşıyan üç gökcismi.  NASA'nın iki yıl önceki açıklamasında, “Cassini, Enceladus'ta, ABD'nin  Wyoming, Montana, İdaho eyaletlerini kapsayan Yellowstone Milli  Parkı'ndakilere benzeyen gayzerler bulunduğunu gösteren işaretler tespit  etti” demişti. Cassini seferinden sorumlu bilim adamlarından Carolyn Porco, “Böylesine  küçük ve soğuk bir gökcisminde sıvı halde su bulunduğunu gösteren  delillere sahip olduğumuzu sanıyorum” dedi ve suyun varlığının, bu  esrarengiz ayla ilgili soruları artırdığını belirtti.
        
AY VE GEZEGEN BİLİMLERİ KONFERANSI
        
Cassini, 1997'de fırlatıldıktan sonra 2004 yılının temmuzunda Satürn'ün  yörüngesine girmişti. Cassini, halen Satürn'ü 4 yıl daha gözlemleme  gücüne sahip. Enceladus'un milyarlarca yıl önce oluşumundan hemen sonra içindeki  radyoaktif bozulmadan kaynaklanan ısının, bugün yüzeyinden fışkıran  gayzerlerin nedeni olabileceği ve bunun da yaşam için gerekli ortamı  sağlayabileceği görüşü geçen yıl da ortaya atıldı.

ABD'nin Texas eyaletinde her yıl düzenlenen Ay ve Gezegen Bilimleri  Konferansında dün sunulan bildiride, Cassini uzay aracının gönderdiği ve  Enceladus'un sıcak bir bölgesinden çıkan gayzer benzeri oluşumu gösteren  ilginç fotoğrafların incelendiği belirtilerek, araştırma sonucunun,  yüzey sıcaklığı eksi 201 santigrat derece civarında olan Satürn'ün  ayının iç kısmında ilkel yaşam için uygun ortam olabileceğini gösterdiği  kaydedildi.

Bilim adamları, yeni geliştirdikleri bir modelle Enceladus'un içindeki  ısının, eskiden meydana gelen bir radyoaktif bozulmadan kaynaklandığını  ve bunun da Satürn'ün ayının sıcak güney yarıküresindeki su buharı  bulutu ve periyodik buz kristali rüzgarlarının açıklaması olabileceğini  belirtti.

Icarus gökbilim dergisinde yayımlanmış kurama göre, Enceladus 4,5 milyar  yıl önce alüminyum ve demir radyoaktif izotopları içeren kaya ve buz  karışımı olarak oluştu. Birkaç milyon yıl sonraki dönemde, iki  radyoaktif elementin hızlı şekilde bozulması merkezdeki kayalık  çekirdeğin mantodaki buz örtüsüne yaklaşmasıyla sonuçlanan sıcak  patlamasına yol açtı. Zamanla çekirdekteki bozulmadan geriye kalanlar da  Enceladus'un içinde eridi.