Halkı enayi yerine koyup, 'ne veriyorsak nasıl olsa yiyorlar' diyerek, hayal ürünlerini hiç bir kantara ve teraziye koymadan, yutturmaya çalışanlar, bazen böyle yediğinden içtiğinden bile huylanan adama rast gelince cümle aleme rezil oluyorlar.

İşte bu medya uyanıklarının ipliğini pazara çıkartıp, halkı enayi yerine koyanlara, kimsenin enayi olmadığını halk adına ispatlayan Selahattin Duman oldu. İşte o yazı:

İtibarımız tehlikede...

Kadı suçlunun cezasını verecek. Düşünmüş taşınmış “Bu deyyusu falakaya yatırın. Beş yüz değnek vurun” deyince suçlu yerinden zıplamış.
“Kadı efendi.. Kadı efendi..” demiş. “Sen ya sayı saymayı bilmiyorsun ya da hiç dayak yememişsin...”

İki üç gündür gazetelerde, haftalık dergilerde “Sağır Oda” dizisiyle ilgili röportajları okuyorum.

Özellikle de dizinin yönetmeni Serdar Akar'la yapılanları. Serdar Akar’ın sinemasını beğenirim. 'Dar Alanda Kısa Paslaşmalar' filmi çok hoşuma gitmişti.

Sinemacılığına diyeceğim yok lakin matematik bilgisine itirazım var.

***

“Sağır Oda” dizisinde bir kayıp altın meselesi var. Naziler, toplayıp yok ettikleri Yahudilerden topladıkları altınları saklamış.

Saklanan altının miktarı, sıkı durun “Yüz on bin ton.”

Nereden bulmuşlar bu kadar altını? Toplama kampına tıktıkları adamlardan. Altın kaplama dişleri toplamışlar, alyanslarını almışlar. Ceplerini aramışlar.

O kadar çok altın birikmiş ki...

Hatta bu altınların “On bin tonunu” Türkiye'ye yollamışlar. Saklamak için.

AL KALEMİ ELİNE

Nazi toplama kamplarında öldürüldüğü hesaplanan Yahudi ve diğer ırklardan insan sayısı altı milyon.

Diyelim ki hepsinin otuz iki dişi vardı. Hepsi de altın kaplamaydı. Toplam 192 milyon altın diş yapar.

Bir dişe bir gram altın gidiyor ancak hepsi dişte kalmıyor. Çünkü yüzde sekseni fire.

Ben o dişleri firesiz hesaplıyorum. 192 milyon altın diş 192 ton altın yapar. (Firesi hesaba katılırsa 38.4 ton altın çıkar)

Kamplarda soyulanların hepsinden birer nikâh yüzüğü çıksa o da 20 ton yapar.

Eder 58 veya 60 ton altın.

Şimdi sıra geldi geriye kalan 109 bin 942 ton altını nereden buldukları sorusuna?

Şöyle bir ihtimal var. Toplama kamplarına götürülen her Yahudi, çocuklar da dahil yanlarında yaklaşık bir kilo üç yüz gram altın taşıyordu.

***

Röportajların birinde dizinin yapımcıları Soner Yalçın ve Cüneyt Özdemir için “Biz onların gazeteciliğine kefiliz” deniyordu.

Ben de kefilim lakin hesap yeteneklerine değil.

Şu cahilliğimde azıcık kitap karıştırdım. Elimde hesap makinesi. Alt alta koydum, üst üste koydum. Çarptım, çıkardım, böldüm.

Gördüğüm şu;

Şu anda dünya ülkelerinin merkez bankalarında yaklaşık 25 bin ton altın var. Bunun yaklaşık değeri de 500 milyar dolar ediyor.

(Alçak Naziler, dünya altın stoklarının beşte dördünü saklamış demek ki)

VUR BELİNE BELİNE

Bizim 'Sağır Oda' dizisindeki Nazilerin “İşten artmaz, dişten artar” hesabıyla topladıkları “yüz on bin ton altının” değeri ise “bir trilyon sekiz yüz otuz beş milyar dolar” ediyor.

Ben de burada yazının konusuyla ilgisi olmayan bir “Ohaaa!” çekiyorum. Okuyana faydası olmasa da içimi rahatlatıyor.

Olayın asıl “çarşı karıştırıcı” bölümü Türkiye ile ilgili olanı.

Lafıma “İddiaya göre..” diyerek devam edeceğim. Ancak dizinin yönetmeni öyle kesin konuşuyor ki, inanırsan kapıyı kapatıp perdeleri çekmen icap eder.

Böylece haciz memurları geldiklerinde içerde olduğun anlaşılmaz.

Hacizle ne alakamız var, diyeceksiniz. Çok alakamız var. Naziler, bu yüz on bin ton altının on bin tonunu gizlice Türkiye’ye getirmiş. Helal süt emmiş bir iş adamına teslim etmişler.

“Sağır Oda” dizisinin amirleri “Bu kesin bilgi, ama bizim elimizdeki deliller onlarda yok. O delilleri bulsalar, ninelerimizin yastık altındaki altınları tehlikeye girer.” diye konuşuyorlar.

Alın size bir yürek çırpıntısı daha.

***

Türkiye’ye getirilen, güvenilir iş adamına emanet edilen, o iş adamı tarafından bir yere gizlice gömülen altınların piyasa değeri “18 milyar 350 milyon dolar”

Tarih 1943 yılı ve sonrası. O kadar para Milli Şefimiz İsmet Paşamız’ın kasasında yok.

Milli Şefimiz’in Merkez Bankası’nda 234 ton altın değerinde Dolar ve Sterlin var. Bütün döviz bu.(Bugünün kuruna göre 4 milyar 293 milyon dolar ediyor)

İHYA OLURDUK
Ahali desen hazine gibi perişan. İsmet Paşa tutumlu olduğundan buğday stoklarına elleştirmiyor. Ekmek karneye bağlı. Onun da içine “süpürge otu tohumu” katılıyor.

Haaa! Bir de bu altınların memlekete nasıl sokulduğu meselesi var. On bin ton altın.

Bugün taşımaya kalkışsan bin tane kamyon tutman (O da on tonluk kapasitesi olan) gerekir.

1940’lı yıllarda İstanbul’da 202 taksi vardı. Memleketin dört bir yanındaki (askeri araçlar dahil) dört bin civarında kamyon veya kamyonet.

Kaldı ki on bin ton altın gizlice getirilmiş. İş adamının birine teslim edilmiş.

Yani hükümetin dahli yok. Hükümet topyekûn bir “taşımacılık seferberliği” ilân etmediğine göre o iş adamı bin kamyon bulmuş.

Bunları kıç kıça takıp altınları gizlice gömeceği yere taşımış. Çukur kazarken başında birikenlere de “baraj yapıyoruz” demiştir.

(Allahım aklıma sahip ol...)

TAM BİZE GÖRE

Dizinin yönetmeni ahaliye “Altınları yakalatırsak üzerine faizi de biner” deyip korku veriyor. Nazilerin gözü de çok karaymış.

O kadar altını soktukları yetmemiş, o tarihte gizlice İstanbul’a gelip beş milyon dolarlık altını bozdurmuşlar, karşılığı olan dövizi de “Al bunları kurşun parası yap” diye Hitler’e götürmüşler.

O kadar döviz İstanbul sarraflarında haa!

1960 ihtilaline kadar yurt dışına çıkanlara kelle başı on beş dolar döviz veriliyordu.. Onu da ya Başbakan ya Maliye Bakanı imzalıyordu.

1970’lı yılların sonuna kadar cebinden bir dolar çıkanı “döviz kaçakçısı” diye hapse atıyorduk.. O yüzden “Helal olsun Nazi ajanlarına da bizim esnafımıza da..” diyorum.

Son sözüm şu;

Bu “Sağır Oda” dizisi çok tutar. Hiç şüphem yok. Çünkü tam bizdeki akıllara göre.

(Vatan)