Çatlı, Fransa’da yakalandığı sırada cebinde bulunan belgeleri yiyerek gerçek kimliğini saklamaya çalışmış. Ancak kendisini ele veren ve kaderini değiştiren bir belgeyi cebinde unutunca gerçek kimliği anlaşılmış.

1984 yılında Fransız polisinin bir eve düzenlediği baskında bir arkadaşı ile birlikte yakalanan Çatlı, polisi görünce üzerindeki gerçek kimliğiyle ilgili belgeleri yemeye başlamış. Ancak isim ve adresinin bulunduğu, çocuklarının sağlık bilgilerinin yer aldığı bir belgeyi cebinde unutmuş. İsviçre’deki cezaevinde Çatlı ile birlikte aynı hücrede kalan emekli öğretmen Etem Karaüzüm, bu belge ile Çatlı’nın kaderinin değiştiğini söylüyor. “O belge olmasaydı Çatlı yakalanmaz, belki de bugün yaşardı.” diyen Karaüzüm, Çatlı’nın yediği belgelerle ilgili şu bilgileri veriyor: “Gerçek kimliği ile ilgili belgelerdi. Ayrıca Oral Çelik, Mehmet Şener gibi arkadaşlarıyla Avrupa ülkelerinde nasıl hareket edecekleri ve yapacakları planlarla ilgili belgeler de vardı.”

Öğretmenlikten istifa ederek İsviçre’ye iltica eden Karaüzüm, uyuşturucu satmak suçundan Lohnhof Cezaevi’ne konulmuş. Bir ay sonra kaldığı hücreye Abdullah Çatlı’nın getirildiğini anlatan Karaüzüm, cezaevinde Çatlı ile 16 ay boyunca yaşadığı anılarını yazdı. Kendisinin solcu olmasına rağmen Çatlı ile çok iyi dostluk geçirdiğini ifade eden Karaüzüm, “Bizim Hücre: Çatlı ve Ben” isimli kitabında Çatlı ile ilgili ilginç bilgiler veriyor. Kitaptaki en ilginç bilgilerden biri Çatlı’nın kendi el yazısı ile kaleme aldığı Fransa’daki yakalanış öyküsü. Çatlı’nın anlattıkları arasında Papa suikastı ile ilgili bilgiler de yer alıyor. “Herkes, her devlet başta Amerika o işin iplerini çekmek istiyor. İtalya’yı, Almanya’yı kendisine alet ederek bu işin Bulgar-Rusya işbirliği neticesi hazırlanıp tezgahlandığını ve kendilerine mafya aracılığı ile ülkücüleri figüran olarak seçtiklerini ispata çalışıp o yönde korkunç gayret ve imkan sarf ediyordu.” Çatlı, ses getirsin diye Papa’ya yöneldiklerini ifade ediyor.(zaman)