Meksikalı romancı Carlos Fuentes'in, “Bağlantı kurma, ilişkilendirme yeteneğine sahip bu kadar açık bilinçli başka bir entelektüel tanımadım” gerekçesiyle “eşsiz” olarak tanımladığı Sontag, yaşamı boyunca dünya genelinde bir çok yazarı takip etti ve onları okuyuculara tanıttı.
Sontag, 1960'lardan sonra da sahip çıktığı siyasi duruşuyla, yaşamı boyunca aktif bir insan hakları savunucusu ve savaş karşıtı olarak çalıştı. 1990'larda savaş sırasında Yugoslavya'ya giden Sontag, uluslararası toplumu harekete geçirmek için çabaladı. 1993'te Saraybosna'da “Godot'yu Beklerken” oyununu sahneledi.
   
Susan Sontag, Amerikan politikalarını eleştiren açıklamalarıyla dikkat çekti. Vietnam savaşı sırasında “beyaz ırkın insanlık tarihinin kanseri” olduğunu söyleyen Sontag, 11 Eylül terör saldırılarından sonra da ABD'nin dış politikasını topa tuttu.
   
"BAŞKALARININ ACISINA BAKMAK"

Türkiye'de bu yıl yayınlanan “Başkalarının Acısına Bakmak” kitabında Sontag, Amerikan İç Savaşı, Birinci Dünya Savaşı ve Nazi ölüm kamplarından, Bosna, Sierra Leone, Ruanda, İsrail, Filistin ve 11 Eylül 2001 New York City trajedilerine uzanarak, savaş fotoğrafçılığının misyonu ve başkalarının acılarına karşı duyarlı olmak üzerine eleştirilerini dile getiriyor.
   
“Başkalarının Acısına Bakmak” kitabı, 2003 Frankfurt kitap fuarında, Alman Yayıncılar Birliği'nin verdiği Frankfurt Barış Ödülü'ne layık bulundu.
   
Sontag bu kitabında, başkalarının acılarını sadece seyrederek, onlarla gerçekdışı bir bağ kurduğumuzu varsaydığımıza vurgu yapıyor ve şunları ekliyor: “Ne kadar çok sempati duyarsak, acılara yol açan gelişmelerde bir suçumuz olmadığı hissine kapılmamız da o kadar kolaylaşır.”