Bir yıl önce Bush’un gözlerinde kararlılık okuyan Tayyip Erdoğan, bu süre içinde birkaç istihbarat vermenin dışında kılını kıpırdatmayan Amerika’dan umudunu kesmiş olacak... Ya da eskisi kadar umutlu değil ki şimdi Barzani’nin kapısında... Yeni umudu Barzani.
İyi de bu hesap doğru mu? CHP Genel Başkan Yardımcısı Onur Öymen’e kulak veriyoruz:
- Barzani kimdir? Altı yıldır, “Ben PKK ile mücadele etmem. PKK, Türkiye’nin kendi iç meselesidir ve bu mesele askeri yöntemlerle çözülemez” diyen ve dediği gibi tavır takınan kişidir. Böyle birini muhatap almak ve ona umut bağlamak olacak şey midir? Amerika’ya yaptıramadığınız bir şeyi bütün varlığı ona bağlı birine yaptırabilmek söz konusu olabilir mi?
- Sizce yapılması gereken nedir?
- Bizim muhatabımız önce Amerika, sonra da Irak merkezi yönetimi olmalıdır. Cenevre 4. Sözleşmesi’ne göre, bir ülke asker bulundurduğu ülkede güvenliği sağlamak zorundadır. Amerika’ya bu hatırlatılmalıdır. Ayrıca sen Afganistan’da doğrudan mı savaşıyorsun yoksa El Kaide için Afganistan ordusuna istihbarat vermekle mi yetiniyorsun diye sormalıdır. Bağdat’taki Irak yönetimine de kendi anayasan, ülkendeki her türlü terörist gruplarla mücadele etmeni emrediyor, gereğini yap, yoksa ben yapacağım demelisin. Ve bu sözlerinde ciddi olduğuna karşı tarafı inandırmalısın.

MELİH AŞIK/AÇIKPENCERE