Aradaki yüzde 5,2 puanlık farkın ayrıştırılmasıyla elde edilen bulgular, yoksulların daha çok gıda ve alkolsüz içecekler gibi zorunlu tüketim mallarındaki fiyat artışlarından, zenginlerin ise daha çok ulaştırma, otel gibi lüks tüketim hizmetlerindeki fiyat artışlarından etkilendiklerini gösteriyor. Gıda ve alkolsüz içeceklerin enflasyonu diğer kalemlere göre fazla yüksek değil ancak, en yoksul dilimde yüzde 39,5'lik bir paya sahip olmasına rağmen, en zengin dilimde yüzde 17,5'lik bir paya sahip. Ulaştırma ise en zengin dilimde yüzde 20,8'lik bir paya sahipken en fakir dilimde yüzde 4,6'lık bir pay alıyor. Araştırmaya göre, az da olsa alkol, sigara ve tütün kaleminin yoksul sepeti içindeki payı zenginin payından daha fazla. Yüzde 5,6'ya karşılık yüzde 2,8. Yoksullar zenginlere kıyasla göreli olarak daha çok sigara, daha çok rakı içiyor. Yoksul enflasyonu ile zengin enflasyonu arasındaki farkın bir bölümü de sigara ve alkollü içecekler üzerindeki tüketim vergilerindeki artıştan kaynaklanıyor.

Yoksul enflasyonunun gıda ve alkolsüz içecekler, konut, alkol, sigara ve tütün gibi zorunlu tüketime, zengin enflasyonunun ulaştırma, lokanta ve oteller, eğitim, ev eşyası gibi lüks tüketime duyarlı olduğu anlaşılıyor.

GELECEKTE YOKSUL ENFLASYONU, ORTALAMADAN HİSSEDİLİR ÖLÇÜDE AYRIŞACAK

Gelecekte zorunlu mal ve hizmetlerin fiyatları lüks mal ve hizmetlerin fiyatlarından daha hızlı arttığı takdirde, yoksul enflasyonu ile zengin enflasyonu arasındaki fark artacak.

Araştırmada, zorunlu tüketim enflasyonu önemli ölçüde gıda fiyatlarına bağlı olduğundan, gerek küresel ısınmanın olumsuz etkileri, gerek Çin ve Hindistan'ın 2 milyarlık aşırı yoksul kitlelerinin gelirlerindeki hızlı artışla birlikte küresel kaynaklara giderek daha fazla ortak olmaları, gerekse petrol fiyatlarındaki artışın biyoyakıt yönelimini hızlandırmasının, gelecekte yoksul enflasyonunun ortalama enflasyondan hissedilir ölçüde ayrışmasına neden olacağı vurgulanıyor.

Araştırmaya göre, bu sonuç yoksulların daha da yoksullaştığı anlamına gelmiyor. Bu dönemde gerçekleşen yüksek büyüme tüm hanelerin gelirlerini dolayısıyla tüketimlerini artırmış.

2003-2006 döneminde yoksullar tüketimlerini göreli olarak daha fazla artırmışlar. En yoksul harcama grubunda reel tüketim artışı yüzde 22,2 olurken, en zengin grupta yüzde 9,6 ile sınırlı kalmış. Yoksulların gelirleri harcamaları oranında artmadığından, yoksullar negatif tasarruf yaparken, zenginler pozitif tasarruf yapmışlardır.

Araştırmanın yönetici özeti kısmında ise, şu görüşler dile getirildi:

"İstatistik kurumları tüketici enflasyonunu, ortalama tüketicinin tüketim sepetini kullanarak hesaplarlar. TÜİK'in her ay yayınladığı TÜFE de böyle hesaplanır. Tüketici enflasyonu aslında ortalama harcama düzeyine sahip hanenin enflasyonudur. Oysa, hanelerin tüketim sepetlerinin mal ve hizmet bileşimleri harcama düzeylerine göre farklıdır. Bu farklılık yoksulların enflasyonu ile zenginlerin enflasyonunu farklılaştırabilir. Yakın dönemde gıda fiyatlarında gerçekleşen olağanüstü artışlar bu sorunu gündeme getirdi ve medyada hararetli tartışmalar oldu. Düşük gelirli hanehalklarının tüketim sepetinde gıda harcamaları zenginlerinkine kıyasla çok daha büyük bir paya sahip olduğundan, yoksulların enflasyonu daha yüksek olabilir mi? Bu araştırma notu 2003-2008 (Mart) dönemini esas alarak bu soruya yanıt arıyor" denildi.

Araştırmanın dipnotunda, aynı araştırmanın, harcama gruplarına göre enflasyon farklarını ortaya koyabilmek için gelir gruplarına göre de yapıldığı, en yoksul kesimin enflasyonun 155,3 iken en zenginin enflasyonunun 154,3 olarak hesaplandığı kaydedildi.

Dipnotta, gruplar arası farkları daha iyi yansıttığı için harcama gruplarına göre hesaplanan enflasyon ayrımının araştırmada kullanılmasına karar verildiği belirtildi.