Birlik, hazırladığı raporda modern anlamda intihar saldırılarının ilk kez 1981 yılı Aralık ayında Lübnan’da Hizbullah bağlantılı Şii Amal örgütü tarafından kullanıldığını belirtti.

Raporda 1997 yılında New York metrosuna yapılacak iki kişilik bir intihar saldırısının son anda önlendiği ifade edilirken, bu olaydan pek çok kişinin habersiz olduğu bildirildi. Ayrıca 1999 yılbaşısında eylem yapmak isteyen bir El Kaide teröristinin Kanada-ABD sınırında yakalandığı hatırlatıldı.

EN YÜKSEK KORKU ABD, İSRAİL VE RUSYA’DA

"Diğer ülkelerle karşılaştırıldığında ABD, İsrail ve Rusya, intihar saldırılarına uğrama korkusu en yüksek ülkelerdir" ifadesi yer alan raporda, gelişmelerle birlikte risk altındaki bölgelerin değişebileceği vurgulandı.

Birliğin danışmanı Dr. Robert J. Bunker tarafından hazırlanan raporda, intihar saldırıları "bireysel" ve "araçla yapılanlar" olmak üzere ikiye kategoride inceleniyor.

"MİDEDE, MAKATTA YA DA VAJİNADA BİLE BOMBA OLABİLİR"

Raporda, bireysel saldırganların patlayıcıları bugüne kadar pek çok farklı şekilde taşıdıklarına dikkat çekilirken en yaygın yöntemlerin, "vücut üzerine bağlama, kutularla ya da çantalarla taşıma" olduğu anımsatıldı.

Bombanın bir karpuzun içine yerleştirildiği bir olayın da anlatıldığı raporda, bugüne kadar vücut boşluklarına yerleştirilmiş herhangi bir bomba örneğine rastlanmadığı ifade edilirken, midede, hatta makatta ya da vajinada bomba taşınması olasılığı potansiyel bir tehlike olarak vurgulandı.

Araçla yapılan saldırılarda ise en çok otomobil ve kamyonların kullanıldığı belirtilirken, bisikletlerin, at/eşek arabalarının hatta denizaltıların bile intihar eylemlerinde kullanılabileceği ifadesi yer aldı.

AIDS’Lİ İNTİHAR SALDIRGANLARINA DİKKAT

Raporda ayrıca örgütlerin geçmişte AIDS, Hepatit gibi kan yolu ile bulaşabilecek hastalıkları sahip intihar saldırganları kullandığı hatırlatıldı. Bu tür durumlarda saldırıda yaralanan kişilerle patlamadan sonra bölgeye yaklaşan ve vücut parçalarıyla temas eden personelin risk altında olacağı anımsatılarak, önlemlerin buna göre alınması istendi.

Bazı saldırganların da fare zehiri gibi birtakım zehirli maddeleri kullandığı belirtilen raporla, intihar saldırganlarına karşı polisin eğitilmesi de amaçlanıyor. Raporda, intihar eylemlarinin daha çok genel kitlelere, polis ya da asker gibi güvenlik personeline, binalara ya da araçlara, önemli kişilere ya da sembolik mekanlara karşı kullanıldığı belirtildi.

İNTİHAR SALDIRGANI NASIL ANLAŞILIR?

Raporda ayrıca muhtemel bir intihar saldırganın da profili şu şekilde tanımlandı:
-Mevsime dikket etmeden kalın kıyafet ya da uzun kaban, etek giyen,
-Alışılmadık şekilde, özellikle de robot gibi yürüyen,
-Uyuştucu kullandığı ihtimalini çağrıştıran davranışlarda bulunan, vücudunda bunu doğrulayan izler barındıran,
-Çanta taşıyan, eli cebinde dolaşan ya da eli bir şeyi yavaşça kavrıyormuş gibi duran,
-Tünel etkisi diye de tabir edilen, gözünü muhtemelen hedef olan noktaya dikerek doğrudan o düzlemde ilerleyen,
-Göz temasından kaçınan, güvenlik elemanlarının yanından ya da güvenlik kameralarının önünden geçerken tedirgin hareketlerde bulunan ya da aşırı terleyen birisi intihar saldırganı olabilir."

"BASINA BELİRLİ YASAKLAR GETİRİLMELİ"

Bir intihar saldırganıyla karşılaşması halinde polisin nasıl davranması gerektiği de raporda şöyle yer aldı:

-Saldırganın kalabalığa doğru gitmesine mutlaka engel olmalı. Gerekirse bir polis köpeğini kurban etme ihtimalini göz önüne alarak bombacıya saldırma komutu vermeli.
-Güvenli bir mesafe hattı çekilmeli ve bu hat korunmalı.
-Eğer saldırgan vazgeçtiğini söylese bile, düzeneğin uzaktan kumanda ile de patlatılabileceği ihtimali göz önünde bulundurulmalı. Bu durumda eylemciden tamamen çıplak kalana kadar soyunması talep edilmeli. Bu uygulama medya tarafından hoş karşılanmayacağı için basına belirli kısıtlamalar getirilmeli.
-Ateş edilme gerekliği doğarsa, saldırganın yaralı olarak düzeneği ateşleme ya da merminin bombayı tetiklemesi ihtimaline karşı gövdeye değil doğrudan kafaya ateş edilmeli."