Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül'ün hayatını kaleme aldığı, “Ne Bir Eksik Ne Bir Fazla” isimli ilk kitabı Remzi Kitabevi'nden çıktı. Bütün geliri Şişli Meslek Yüksek Okulu'na bağışlanacak olan kitabını imzalamak için, Marmara Forum AVM'de bulunan Remzi Kitabevi'nde okurlarıyla buluşan Sarıgül, iki saatte iki bini aşkın kitap imzaladı. Zaman zaman izdihamın yaşandığı ve yaklaşık 2 bin kişinin katıldığı imza gününde Sarıgül neden Remzi Kitabevi'ni tercih ettiğini ise şöyle açıkladı:
“Bağımsız oluşu, tüm toplumsal kesimlere hitap eden yayın çizgisi, Cumhuriyet değerleriyle örtüşen tavrı ve güven veren kurumsal kimliği nedeniyle kitabımın buradan çıkmasını tercih ettim.”

-“DEMOKRASİYE İNANANLAR SEÇİM SANDIĞINA KÜSMEZ”-

İşte Sarıgül’ün hikayesi:
“1956 Yılında, Erzincan'ın Güngören köyünde doğan Mustafa Sarıgül babasını ilk kez altı yaşında gördü. Yedi yaşındayken dağ yollarında, deli bir katırın üzerinde uzun yolculuklara çıktı. Aynı dağ yolunu sünnetçiden kaçarken de kullandı. Sekiz yaşında İstanbul'da tek odalı bir eve göç ettiler. Ortaokulda bir hazır giyim firmasına çırak olarak girdi. 16 yaşında CHP Gençlik Kolları'ndaydı. 20 Yaşında yaylaya çıktı. Kampı korumak için gözcülük yaparken verem oldu. Türkiye'nin en genç milletvekili unvanını aldığında daha 30 yaşındaydı. 1994'te Şişli Belediye Başkanlığı seçimini yüzde 0.9 oy farkıyla kaybetti. Tam pes edecekti ki imdadına şu cümle yetişti: ‘Demokrasiye inananlar seçim sandığına küsmez’, Bir daha ki seçime kadar çalmadığı kapı, sıkmadığı el kalmadı. Ve başardı.

-“DAHA GÜZEL BİR ÜLKE İÇİN”-

Kitabında, birlikte daha güzel bir ülke kurmak için, gençleri siyaset yapmaya davet eden Sarıgül, hayatını neden kaleme aldığını da şu cümlelerle açıkladı:
“Zaten benim hayat hikâyem bu. Paylaşayım ki, gençlere bir yol haritası olsun, onlara umut versin istedim. İşte elinizdeki kitap böyle doğdu. Herkes okusun diye yazdım, ama daha çok gençler için… Kendime bir söz verdim; hiçbir şey saklamadan, tüm çıplaklığıyla çocukluğumdan bugüne hayatımı sizlerle paylaşacaktım. Bu ilk kitabıma son noktayı koyarken, içim çok rahat. Ne yaşanmışsa, yazdıklarımın hepsi odur. Ne bir eksik, ne bir fazla…”
"Annem, babam, Hacı Ayşe ve Hakkı Sarıgül’ün aziz hatıralarına…" ithafıyla başlayan kitap “Babamı ilk kez altı yaşımda gördüm”, “Çoğu genç gibi sosyal demokrat oldum”, “Siyasi kaderim o gece, o salonda değişti”, “Kelle koltukta siyaset yapmak”, “Tayyip Erdoğan’la aynı dönemde İETT’de çalıştık”, “1987 Seçimlerinde Hikmet Çetin de rakibimdi, Ethem Sancak da”, “TBMM tarihinin en genç milletvekili oldum”, “Üç liderden bana kalanlar”, “Tekrar vatandaş Sarıgül oldum”, “Türkiye’nin kaderini değiştiren seçim”, “Romanya’da kırk fırın ekmek yedim”, “Belediye başkanı olmamda Hüsamettin Özkan’ın desteği büyüktür”, “Hayat üniversitemin hocaları”, “Siyasi hayatımda iz bırakanlar”, “Dünya bir yana, onlar bir yana” gibi bölümlerden oluşuyor.

-KİTAPTAN SARIGÜL NOTLARI-

“İLK FOTOĞRAFIM: Bizim oralarda fotoğraf ancak okula ya da askere gidebilirsek çekilirdi. Benim İstanbul’dakiler gibi doğduğum gün, annemle, babamla, babaannemle, ağabeyimle, ablamla, birinci yaş günümde, okula başladığımda, ilk denize girdiğimde, bayramda seyranda diye anlatılacak fotoğraflarım yok çocukluğumdan… Nasıl olsun ki, portakalın bile ilaç niyetine yenildiği bir yoksullukta fotoğraf makinesi ne arar.
BABAN GELDİ DEDİLER: Altı yaşımdaydım… Bir gün ‘Baban geldi’ dediler, afalladım, kaçtım. Ne yapacağımı bilemedim, heyecanlandım, utandım, sıkıldım, şaşırdım… Yüzüne bile bakamadım… O da şaşırmıştı aslında.
ADIMI MUSTAFA KOYMUŞLAR: Adımı Mustafa koymuşlar… Hem babamın dedesinin ismi diye, hem de Mustafa Kemal sevgisinden… Babam öyle istemiş, doğum haberimi telgrafla öğrenince…
BABAANNEMİN DUALARIYLA KURDUN AĞZI BAĞLANIRDI: Bakmayın eğlence gibi anlattığıma çobanlığı… 10 kilometre gitmişim, 10 kilometre gelmişim… Hele bir de aksi hayvan varsa sürüde, daha da fena. Sürüden ayrılır, alır başını gider. Bir dağın, bir taşın arkasına saklanır. Sen de mecburen peşinden gidersin…Bulmadan dönmek olmaz, elimde boyumdan büyük bir değnek bütün hayvanları tek tek takip ederdim.
BAŞI AÇIK SÜLEYMAN'IN TORUNUYUM: Köyde babamı anarken, ‘Başı Açık Süleyman’ın oğlu’ derlerdi. Çocukluğumda bir anlam veremezdim. Zannederdim ki dedem kel! Sonradan öğrendim, Şapka Devrimi’nde başından fesi atan ilk o olmuş köyde, ama şapkayı da bir türlü takamamış, lakabının sebebi bu…
HALK PARTİSİ BİZE DEDEMDEN YADİGÂR: Dile kolay, tam 14 sene askerlik yapmış Süleyman dedem Arpaçay’da, Rus sınırında… Kurtuluş Savaşı’nda da canı gönülden savaşmış ve Cumhuriyet’e inanmış. İşte o yüzden her devrime sahip çıkmış. Dedemin mirasına hep sahip çıkmışız. (…) Babam da Demokrat Parti’nin en şaşaalı döneminde bile CHP’li. Sadece seçimden seçime oy verenlerden değil, aktif parti üyesi… Atatürkçü, İnönücü, Cumhuriyet’in kurucu kadrolarına inanmış bir adam. Zaten İstanbul’da İnönü Ocağı’nın kurucularındandır babam.
İSMET PAŞA’YA AĞLIYOR!: Lisedeyim, eve geldim bir sevinçle, ne göreyim; babam hüngür hüngür ağlıyor. Benim sevincim CHP’nin başına Ecevit’in seçilmesinden, o ise giden İsmet Paşa’ya ağlıyor.
MEZHEP FARKI BİLMEZDİK: Bir de Nevruz vardı, 21 Mart’ta… O zamanlar hiç de olaylı kutlanmazdı. Hoş, bizim oralarda bugün bile olay olmaz. Bizim bölgedeki köylerde, Aleviler ve Sünniler iç içedir. Yan yana, dostluk içinde, kardeş gibi yaşarız. Biz Sünni’ydik, ama Alevi gelenek ve göreneklerini de çok iyi bilirim. Mezhep farkı nedir bilmezdik, hâlâ da bilmeyiz.
BİR OF ÇEKSEM: Ahmet Sezgin’in ‘Bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır’ türküsünü hiç unutmam… Uzun, soğuk kış akşamları hepimiz radyonun başına toplanır,yatana kadar dinlerdik. Babaannem bıraksa, sabaha kadar dinleyeceğiz ya… Muzaffer Akgün’ün “Kışlalar doldu bugün” türküsü hâlâ kulaklarımdadır. Nuri Sesigüzel, “Urfalıyım ezelden gönlüm geçmez güzelden”i öyle bir okurdu ki, mest olurduk. Ama asıl hemşerimiz Ahmet Sezgin’in “Bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır” türküsü… Hepimizi kalpten vuran bir türküydü o…
İKİ ODALI DAİREDE 8 KİŞİ: Babam Göksu Triko’nun sahibi Nejat Göksu’nun özel şoförü olmuştu. Annem de patronun evinde çalışıyordu. Şişli’de kocaman bir apartmanın, kocaman dairesini silip süpürüyor, temizliyordu… İşte o apartmanın bodrumunda tek göz bir oda vermişti Nejat Bey, biz de o tek odaya göç ettik! İki sene o tek göz odada yaşadık! Bir tek yatak sığacak kadar yer vardı. Tuvaleti bile yoktu, apartmanın kapıcısıyla paylaşırdık. Bırakın tuvaleti, odanın bir tutam ışık giren camı yoktu! (…) İki odalı kapıcı dairesinde tam sekiz kişi yaşadık!
ÜÇ LİDERİ KENDİME ÖRNEK ALDIM: Ben üç lideri kendime örnek aldım. Bülent Ecevit’in mütevazılığını ve aydın kişiliğini… Erdal İnönü’nün insanlığını, demokrat tutumunu… Turgut Özal’ın pratik çözümlerini, varlık ve bereket anlayışını… Bu üç büyük siyasetçiden öğrendiklerim, siyasi hayatımdaki ilkelerim oldu. Süleyman Demirel’in bir sözü ise hayatımı değiştirmeye yetti…
BOŞANMA TEKLİFİ AYLİN’DEN GELDİ: Boşanma teklifi Aylin’den geldi, beklemiyordum desem yalan olur, gerçekten çok üzüldüm. Aylin iyi bir eşti, çok hassastı, ama kendi doğrularından asla şaşmayacak biriydi. Geri adım atmadı, kendisi istedi boşanmak, benim önüme getirdi evrakı koydu. Ben de “Böyle mi istiyorsun?” dedim sadece, çok kesin oldu ‘eveti’…
MİLLETVEKİLİYDİM, ÇEKYATTA UYURDUM: Hafta sonları gelirdim eve, bir çekyat vardı salonda, ben orada yatardım. Milletvekili olmuştum ama hâlâ para pul pek yoktu. Ancak beli doğrultuyorduk ailecek… İşte o çekyatta sarılır uyurduk oğlumla…”(ANKA)