GÜNGÖR MENGİ/VATAN

Uzaylılar! 

Başbakan Erdoğan’ın düşeceği en büyük yanlış “hem suçlu hem güçlü” rolüne soyunmaktır.

Herkes dün Siirt’ten gelecek sese toplamıştı dikkatini.

Başbakan partisi hakkındaki kapatma davasına karşı duruşunu belli edecekti.

Yakın ve orta gelecekle ilgili beklentiler onun vereceği işaretler üstüne kurulacaktı.

Yazık ki Başbakan partinin daha önce konuşan öteki sözcülerinden daha sağduyulu şeyler söylemedi.

O da “Bu kadar oy almış bir parti kapatılamaz. Hatta hakkında dava bile açılamaz” demeye getiren hukuk dışı savlarla bağırdı, çağırdı.

Bu tür bir savunma, Tayyip Erdoğan’ın hatırlamaktan hicap duyması gereken “Tutturmuşlar bir laiklik elden gidiyor, laiklik elden gidiyor. Millet istemedikten sonra tabii elden gidecek yahu” sözünün başka bir ifade ile güncelleştirilip sahiplenilmesi değil mi?

Bir hukuk devletinde oyların yüzde 99’unu alan iktidar partileri de Anayasa’ya saygılı olmak zorundadır. Kimse görevini yapan bir savcıya had bildirme cüreti gösteremez.

Başbakanın savcıya “Benim arkamda 16 milyon 500 bin oy var; bana dokunamazsın” demesi ile suç işleyen bir zenginin “Benim çok param var, bana dokunamazsın” demesi arasında ne fark var, söyler misiniz?

Yeni rota belirlemek...

Hiç kimse aksini iddia edemez, AKP halkın önemli bir kesiminin gözünde “Türkiye irtica karanlığına yuvarlanıyor” korkusunun odağı olmuştur.

Bölücülük iddiasıyla DTP hakkında hukuk devletinin aldığı tedbir, irtica tehdidi yarattığı şüphelerini davet eden söz ve eylemleri nedeniyle AKP hakkında da alınmıştır.

Şimdi AKP yargılama sürecini bu suçlamalardan kendisini arındıracak çabalar için değerlendirmelidir.

Yoksa yargıya karşı naralar ve tehditler savurmak değil...

Olay şu: Rejime yönelmiş bir tehdit algılaması karşısında sistem kendini savunmak üzere harekete geçmiştir.

İktidar partisine düşen, olayı vakarla karşılamak, adalete güvenmek ve bu suçlamaları hak etmediklerine toplumu inandıracak bir rotaya girmektir.

Hiç değilse hukuk üstadlarının iktidara bu konuda yol gösterici olması lâzım değil mi? Ama bakın AKP’nin Anayasa taslağını hazırlayan bilim kurulunun başındaki otorite Prof. Ergun Özbudun ne diyor:

“En iyi ve sağlam yol halkı kapatmak, uzaydan halk getirmektir!”

Hoca nerede değişti?

Dalgasını geçiyor... Yani “Yüzde 47 yetmedi mi?” demeye getiriyor.

“Bir iktidar büyük oy oranına yaslanıyorsa korunmalı” demek istiyor.

Halbuki kendisi Refah Partisi’ne karşı açılan davada Türkiye Cumhuriyeti’ni savunmak için AİHM’ne gittiğinde tam tersini düşünüyordu.

Meselâ “Laiklik Türk inkılâbının özüdür” demişti.

Partinin yüksek oy almasının korunmasını değil, rejimin güvenliği için daha dikkatle üstüne gidilmesini gerektirdiği tezini savunmuştu. AİHM’ni ikna eden şu sözlere bakın:

“RP’nin yüzde 21’den fazla oy alarak geldiği nokta, ülkenin demokratik ve laik düzenine karşı büyük bir tehdit anlamına gelmektedir. Şayet kökten dinci parti yüzde 2-3’lük marjinal bir parti olsaydı belki hoş görülebilirdi. Fakat temsil ettikleri tehlike ve sahip oldukları güç dolayısıyla Anayasa Mahkemesi tarafından uygulanan yaptırım, demokratik bir toplumda gereklidir.”

Prof. Özbudun AKP’ye anayasa hazırlarken uzay ile ilişki kurmuş olabilir mi bilmiyoruz ama uzaydan seçmen önermesi yaptığı anayasa taslağını da sakatlamıştır.

“Taslağı bilim kurulu hazırladı” deniyor ya; artık bu söylenemez.

Başkanın uzay ilişkileri bozdu işi!