Davayı açan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın AKP’ye karşı “ön yargılı ve kuşku besleyen” biri olduğu ifade edilirken, iddianamenin “cımbızlama - makaslama” yöntemiyle oluşturulduğu savunuldu. AKP, Yalçınkaya’nın “çarpıtılmış deliller” koyduğunu savundu.

AKP’nin Anayasa Mahkemesi’ne verdiği ön savunmada yer alan çarpıcı bölümler şöyle:

AKP’nin ön savunması 4 ana başlıktan oluşuyor:
“1- Bu dava hukuki değil, siyasi bir davadır
2- Demokrasilerde siyasi parti özgürlüğü ve sınırları
3- Dava hukuki temelden yoksundur
4- İddianame yanlış bilgiler, çarpıtmalar ve kurgulamalardan oluşmaktadır.”

İddianamenin hukuki bir metin olmaktan çok, ’korku ve vehimlerden hareketle spekülatif öngörülere yer veren bir fantezi niteliğinde’ olduğu vurgulanıyor.

Savunmanın giriş bölümü özetle şöyle:
“Siyasi tarihimizde bazı kırılma anları vardır. Kafaların karıştığı, akılların tutulduğu, umutsuzluğun arttığı böylesi alacakaranlık anlarda önce kavramlar birbirine karışır. Azınlık yönetiminin adı ‘demokrasi’, ülkeyi batırmaya çalışmanın adı ’vatanperverlik’, baskı ’özgürlük’ ve haksızlık ’adalet’ oluverir. Suçlanması gerekenler suçlayanlar olur. Bu dava ülkemize ve milletimize ağır ekonomik ve siyasi bedeller ödetebilecek bir süreci başlatmıştır.

JÜRİSTOKRİK YÖNETİM:
Yargının siyasallaşması beraberinde demokratik siyasetin alanının daraltılması sonucunu doğuracaktır. Siyasi muhalefetin görevini açık ya da örtülü şekilde yargı tarafından üstlenildiği, yargının siyasete müdahale ettiği ve siyaseten alınması gereken kararları almaya başladığı ülkelerde demokrasi büyük bir tehdit altındadır. Siyasetin yargısallaşması olarak bilinen bu durum, demokratik rejimi ’hakimler yönetimi’ anlamına gelen jüristokratik bir rejime dönüştürecektir.

YARGI DARBESİ:
İktidar partisinin kapatılması düşünülemez, zira bu güçler ayrılığı ilkesine aykırı bir şekilde yasama ve yürütme organlarını felç ederek çalışamaz hale getirebilecek bir girişimdir. İçeride ve dışarıda bir çok kişinin kapatma davasını ’yargı darbesi’ olarak nitelendirmesinin arkasında da bu gerçeklik yatmaktadır.

CIMBIZLAMA:
İddianame baştan sona okunduğunda ilk göze çarpan husus, çok özensiz ve düzensiz bir şekilde kaleme alınmış olmasıdır. Köşe yazarlarının kasıtlı yorumları ’makaslama’ ve ’cımbızlama’ yöntemiyle delil hanesine konularak kaleme alınmıştır.

TOTOLOJİ ABİDESİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı gibi ülkenin en üst savcılık mevkii tarafından hazırlanan bir iddianame bu kadar fazla tahrifat, çarpıtma ve fahiş hataların bulunması, partimize karşı ciddi bir önyargı ve kuşku beslendiği ve ele geçen her türlü haberin ve rivayetin doğruluğu araştırılmadan ’delil’adı altında toplandığı intibaını vermektedir. İddianame aynı zamanda tam bir ‘totoloji’ abidesidir. Aynı sözlerin bir kaç kez tekrarlanması suretiyle iddianame şişirilmiştir.

MEŞRUİYETİ YOK:
İddianamedeki iddia ve ithamların hiçbirini kesinlikle kabul etmiyoruz. İddianamenin hukuki ve siyasi anlamda hiçbir meşruiyetinin de olmadığına inanıyoruz.

JÜRİSTOKRATİK REJİM:
AKP savunmasında ’siyasetin yargısallaşması’anlamına gelen bu ifade için ’hakimler yönetimi’tanımı da yapıldı. Bu kelime, siyaset literatüründe ’yargı iktidarı ve ’yargıç egemenliği’olarak da kullanılıyor.

TOTOLOJİ ABİDESİ:
Savcının, iddianameyi geniş tutmak için aynı anlama gelecek kelime ve tanımlamaları gereksiz yere kullandığı belirtildi. Totoloji, mantık biliminde ’aynı şeyi tekrar eden önerme’ olarak kullanılıyor. Böylece iddianame, aynı kelime ve görüşlerin tekrar edildiği şaheser olarak nitelendiriliyor.

MECLİS’TE KUR’AN KURSU YOK Kİ:
Başsavcı, iddianamesinin ekinde, “Bülent Arınç’ın başkanlığını yaptığı TBMM’nin mescidinde Kuran kursu açıldığının yazılı basında yer aldığı” yönündeki haberleri kaynak göstermiştir. Ancak söz konusu haber, soru önergesinden ibarettir. Sayın Arınç’ın bu soru önergesine istinaden verdiği yazılı yanıt, iddianamede yer almamıştır. Sayın Arınç, “Meclis Mescidi’nde Kuran kursu açılması söz konusu değildir” diye yazılı yanıt vermiştir.

LAİKLİKLE NE İLGİSİ VAR:
Başbakan Tayyip Erdoğan’ın “Ölümün nerede ne zaman geleceği belli mi? Musalla taşına yatırıldığınız zaman ‘Falanca cumhurbaşkanıydı, falanca başbakandı’ veya ‘Cumhurbaşkanı niyetine ya da başbakan niyetine’ demeyecekler. Er kişi niyetine diyecekler” sözleri laikliğe aykırı eylemlere delil gösterilmiştir. Bu konuşmanın laiklikle en ufak ilgisi yoktur.

İNGİLİZCE BİLMİYOR:
Başbakan’ın 2003 mayısında Malezya’daki Times gazetesine, “Modern bir İslam devleti olarak Türkiye, medeniyetlerin uyumuna örnek olabilir” dediği öne sürülmüştür. Oysa Başsavcı’nın bile iddianameye sunduğu bu konuşmanın İngilizce metninde ‘Modern bir İslam devleti’ ifadesi yer almamaktadır. Bu ifade, bir gazetecinin köşe yazısındaki yorumundan ibarettir.

‘BEYAZ ÇARŞAF’ MUHALEFETE CEVAPTI:
Başbakan’ın grup konuşmasındaki, “Biz o beyaz çarşaflarla yola çıktık. Bedel ödemeye hazırız. Bize de inanan, güvenen bir kitle var. O kitle, sessiz yığınlar olarak yıllar yılı bekledi. Öfkeli olduğumu söylüyorlar, öfke de bir hitabet sanatı” sözleri, Başsavcı tarafından ‘dince kutsal sayılan kuralları referans gösterme ve istismar etmek’ olarak nitelenmiştir. Bu sözler, kimi muhalefetin merhum Başbakan Adnan Menderes’in idam edildiği yönündeki imalı ve tehdit içeren konuşmalarına karşı verilen cevaptır.

Akşam & Ajanslar