Ve kapı açılıyor 
Bütün bu bilgiyle dikiliyordum kapıda. Yaşlı babaanne açtı kapıyı. Evdelerdi… Hem de hepsi… Yaşlı bir dede, babaanne, iki torun ve karısını parçalara ayırarak parçalayan bir baba… Televizyon seyredip, çay içiyorlardı… Bize de ikram ettiler. Çocuklar babalarının iki yanına oturdu. Şaşkındım.Tipik bir Türk ailesiydi işte. Sanki sadece biz biliyorduk olan biteni… Bir saat sonra sapa kasabanın, kamuya açık bir binasındaydık. Kirli, loş bir odada, neredeyse diz dize denecek bir mesafede karşılıklı oturuyorduk. Kameraman, o ve ben… Kayıt başladığı anda anlatmaya başladı. Karısının terk edip gitmelerini, sonra bir şey olmamış gibi dönmelerini, gece kulübünde çalışmak istemesini, onu aşağılamasını, aldatmasını, sabahladığı erkeklerin evlerinden gidip almalarını ve hepsinin alt metninde büyük aşkını…

Kafasını günlerce seyrettim
Saat gece yarısını geçmişti. Son bir şey sormam gerekiyordu. “Neden parçaladın?”
Dedi ki; “Yok olsun istedim. Parça parça, toz olsun… Hiç yaşamamış, ben de onu hiç tanımamış olayım. Günlerce polis bana kafasını ne yaptığımı sordu. Onlara da söylemedim, başka kimseye de. Ama sana söyleyeceğim. Kafasını günlerce buzdolabında tepside sakladım. Akşamları birahaneden eve gelip, buzdolabını açıp saatlerce onu seyrettim. Sonra da Bergama çöplüğüne attım.” 

O akşam, neredeyse inanacaktım ona. Hayatta her şeyin olabilir olduğunu anlattı çünkü. Benim aracılığımla bir televizyon kamerasına hem de… Ama son söylediklerinde anlatması zor, tuhaf bir ışıltı oluştu gözünde. Aniden, bir an parlayıp geçen ve sağlıklı bir insanda olmaması gereken. 

2010 Temmuz… 
O günden sekiz yıl sonra… 29 Temmuz’da Bursa’nın Nilüfer İlçesi’nde bir apartmanın önündeki konteynerde tırnakları ojeli bir çift kadın bacağı bulundu. Bulanlar temizlik görevlileriydi. Kadın bacakları diz altından düzgün bir şekilde kesilmiş ve parmakları ojeliydi…
İki aylık bir araştırma sonunda bacakların 16 Eylül’de kayıp olduğu ihbar edilen Sevgi Taşkın’a ait olduğu tespit edildi. Vakit geçirmeden zanlı sıfatıyla Bülent Kocaman’ın yaşadığı eve baskın düzenledi. Arama yapıldı.
İlk tespitte evde genç kadına ait özel eşyalar bulundu. Sonra evin yeni boyandığı tespit edildi. Olay yeri inceleme ekiplerinin mavi ışıkla yaptığı taramada ise, bütün duvarlara sıçramış kan izleri görüldü. 

Zanlı Bülent Kocaman da tıpkı Soma’daki olay gibi neredeyse polisi karşısında görür görmez anlatmaya başladı.
Cinayetin işlendiği evde yapılan tatbikatta ise, Sevgi Taşkın’ın babasının kendisini taciz ettiğini iddia ettiği için öldürdüğünü söyledi… 

İki cinayet, iki katil 
Zanlı, cesedin diğer parçalarını ise başka yerlerdeki çöplüklere attığını anlatıyordu. Eğitimli köpeklerin, İzmir, Denizli ve Aydın bölgesinde yaptığı aramalarda Sevgi Taşkın’ın cesedi bulunamadı.
Ama toprak altından 10’a yakın kimliği belirsiz ceset çıkarıldı. Bu da Türkiye’deki katillerin işlediği cinayet ortaya çıksın istemediğinde, kurbanlarını parçalara ayırıp çöp kutularına atmadığını tam aksine bütün olarak toprağın altına gömdüğünü gösteriyor.

2003’te İstanbul’da 3 kişiyi öldürüp testereyle parçalayan bir seri katil vardı. Son kurbanının kafatasında bıraktığı mermiden yakalanmıştı.
Polise “Ben kötü niyetli kişileri öldürüyorum” diyen seri katil ifadesinde “Beni yakalamanızı istemeseydim o mermiyi kafasında bırakmazdım” demişti… 

Katiller yalan söylüyor 
Tekrar Sevgi Taşkın cinayetine dönersek, Bursa Emniyet Müdürlüğü yetkililerinin verdiği bilgiye göre cinayet günü şöyleydi:
Zanlı Bülent Kocaman konsomatrislik yaparak kazandığı parayı istediği için evden ayrılan Sevgi Taşkın’la para yüzünden tartıştı. İkisi de çok alkollüydü. Otopsi raporu da bunu doğruluyor.
Zanlı, mutfaktan aldığı bıçakla (bu silah ve parçaladığı testere bulunamadı) maktulü karnından bıçakladı. Cesedi öldüğü yerde bırakarak yatıp uyudu. Sabah uyandı. Cesedi halıyla sürükleyip banyoya götürdü. Üç hamlede beş ayrı parçaya böldü. Bacakları attı. Kalan dört beden parçasını ise, beş gün (Soma’daki cinayetle benzerliğe dikkat) evde tuttu… 

Sonra da Konak ve Beşevler semtlerindeki çöp konteynerlerine siyah poşet içersinde attı.
Kan izlerini ise önce tuz ruhuyla sildi sonra da boya yaparak kapattı…
Otopsisinde Sevgi Taşkın’ın darp ve işkence gördüğü anlaşıldı. Bütün bunların dışında zanlının atladığı bir şey vardı. Kan lekesinin temizlenemez, çıkarılamaz ve asla yok edilemez oluşu…
Bunu bilmelerine rağmen neden bazı katiller, cesedi parçalar. Psikiyatrlara göre yanıt şu: “Katil kendini, insanı yaratan büyük mimarın yerine koyar ve kendi yaptığı işi herhangi bir biçimde bozar. Yıkarak ya da daha doğrusu, yapılanı yıkarak yeni bir şey yaratmaktadır. Aslında Tanrı’ya bir kafa tutuştur bu...”