Bilinen ve alışılmışın dışında önemli bir konu, bir düşünce gündeme geldiği zaman insanlar önce “İnkar” ederlermiş. Daha sonra konuyu gündeme getirenlere “Öfke” duyarlarmış. Ardından “Pazarlık” süreci gelirmiş. Onu “Depresyon” izlermiş. Ve sonunda ise o konu “Kabullenme” sürecine girermiş.
 
ODTÜ Mezunları Derneği geçenlerde “Güneş Enerjisi “ ile ilgili bir panel düzenledi.  Paneli izlediğimde alışılmışın dışındaki önerilere özellikle bürokrasinin önyargı ile “Nasıl fren yapmaya çalıştıklarını” örnekleriyle gördüm. Fosil yakıt lobisinin ne kadar güçlü olduğunu bir kez daha anladım. Nükleer enerji tutkusu da dikkate alındığında “Güneş Enerjisi”nden elektrik elde etme yaklaşımının önüne her gün yeni engeller çıkarılacağı anlaşılıyordu. Örneğin, değişik vasıfları bulunan tarım ve orman alanları güneş enerjisi yatırımları açısından yasaklı konuma getirilmiş. Mevzuatla güneş enerjisi engelleniyor. Arazilerle ilgili tüm başvurular, Başbakanlığın iznine bağlanmış durumda. Bu konuda yeni engellerin çıkması kaçınılmaz görünüyor!
 
Konunun uzmanları, güneşten elektrik enerjisi üretme konusunda amortisman süresinin 4-6 yıl olduğunu ifade ediyorlar. Uzmanların güneşten elektrik üretimi ile ilgili yaptıkları araştırmanın sonuçları çok çarpıcı. Araştırmaya katılanların yüzde 54’ü bu konuda mevcut yaklaşımları engel olarak gördüklerini ifade etmişler. Araştırmaya katılanların yüzde 33’ü ise finansmanın en önemli engel olduğunu dile getirmişler. Batıda ise bu konuya yönelik yatırımlar hızlanmış durumda. Almanya’da elektriğin yüzde 35,6’sı, İtalya’da ise yüzde 18’i güneş enerjisinden üretiliyor. Dünya güneşe yatırım yapıyor. Avrupa’da 25 derece eğimli sistemler kuruluyor ve bu husustaki teknolojiler her geçen gün gelişiyor.
 
 Bu arada konuyla ilgili çok ilginç bilgiler vardı. Yılda güneşin yansımasının değişimi yüzde 5’ten fazla şaşmıyormuş. Güneş kulesi Türkiye’de de yapılabiliyormuş. 2016 yılında doğalgazın ve kömürün maliyetinden daha düşük maliyetle güneşten elektrik üretilebileceği saptanmış. Türkiye’de sadece 38.5 paralel ve altı dikkate alındığında 299 bin MGW’lık bir üretim mümkün görünüyor. 2012 yılında yıllık üretim 230 kilowat saatlik tüketim dikkate alındığında bu rakamın önemi ortaya çıkıyor.
 
Sonuç olarak siyasetçiler ve bürokrasi güneşten elektrik üretimi konusunda önyargılarını bir kenara bırakıp hızla “Gerçeği kabullenme” sürecine girmelidir diye düşünüyorum.  Türkiye, bunu iyi planlayabilirse 15-30 yıllık bir süreçte elektrik enerjisi açısından dışa bağımlılıktan kurtulmuş “Özgür Ülke” olabilir. Kısaca, Türkiye’ye “Güneşle Gelen Özgürlük” tanımı yakışır diye düşünüyorum.
 
Not: Bu önemli panelin mimarı olan ODTÜ Mezunları Derneği’nden Haluk Gedik’e içten teşekkürler…