Davul zurnayla, dualarla, bayraklarla uğurlanmışlardı.
Hepsi daha 20 yaşındaydı,
Çok gençtiler, geleceğe dair umutları vardı, yollarını bekleyen anaları, babaları sevgilileri...
Anaları onları anmadan gün geçirmez yolunu beklerdi dualarla. Ve terhislerinden önce aniden döndüler evlerine, ama bayrağa sarılı tabutların içinde soğuk, cansız ve kaskatı..
Artık böyle kötü haberler almak istemiyoruz..
İnsanlığımız isyan ediyor, vicdanımız her seferinde biraz daha fazla kanıyor. Her şehit haberinde adeta içimiz kavruluyor. Her ölüm canımızdan can kopartıylor.
Biz, halkımızla, devlet yöneticilerimizle her Allah’ın günü terör belasını lanetliyoruz. Telin ediyoruz. Ama terör bitmiyor.
Sorun çözülmüyor. Terör olaylarının başladığı günlenden beri, her şehit cenazesinde, katılan devlet büyüklerinin sözleri hep aynı, telin ediyoruz, lanetliyoruz, kanları yerde kalmayacak, can çekişiyorlar, sonları geldi... daha bunun gibi nice sözler, Söyleyenler değişiyor, ama sonuç değişmiyor.
Dağlıca'da 8 fidanımızı, hayatlarının baharında şehit verdik , terör yine canlarımızı bizden koparıp aldı. Yine yürekleri dağladı.
İsyan ediyorum, lanetliyorum, yeter artık...
Bırakın birbirinizi yemeyi, o bölgeden siyasi rant elde etmek için sinsi planlar yapmayı. Başka şehitler olmasın, başka analar ağlamasın...
Bu toprakların tüm fertleriyle barış içinde, kardeşçe yaşamak istiyoruz.