Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’in dramatik hikayesinden alınacak dersler vardır.
Hikayeyi hatırlayalım:
Birinci Dünya Savaşı yılları..
Savaş ortamında terör yaratan ve düşmanla işbirliği yapan Gregoryan Ermenileri dönemin hükümetinin çıkarttığı bir kararname ile tehcire (zorunlu göçe) tabi tutulur.
Tehcir esnasında hastalık ve kış şartlarından ötürü doğal ölümler de olur.
Savaşın sonunda yaşanan işgal sürecinde İngiltere ve Fransa bu doğal  Ermeni ölümlerini ilerini sürerek Osmanlı’dan diyet ister.
İşte bu diyetin kurbanlarından biri de Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’dir.
Kemal Bey türlü isnatlarla Yozgat İstinaf Mahkemesinde yargılanır, ancak  beraat eder.
Bu beraat kararı üzerine işgal kuvvetleri dayatır ve ikinci bir yargılamayı kabul ettirir.
Bu kez mahkeme İstanbul’da kurulur.
Yargılamayı yapan Mahkemenin 8 üyesinden 4’ü azınlıklardan oluşturulur.
Divan-ı Harp Reisi Mahmut Hayret Paşa, uzun yargılamadan sonra Kemal Bey’e,  “Merak etme Kaymakamım suçsuzsan bu mahkeme onu ibra etmekle mükelleftir”  der ve bunu dediğinin ertesi gün başkanlıktan alınır.
Mahkemeye Mahmut Hayret Paşa’nın yerine Kürt Mustafa atanır.
Peki bu Kürt Mustafa kim midir?
Cumhuriyet’in ilanı ile beraber vatan hainliği isnadıyla sınır dışı edilen 150 kişiden biridir.
Mahkemede onlarca tanık dinlenilir.
Ve hüküm beklendiği gibi idam olur.
İdam Beyazıt Meydanında infaz edilir.
İnfazdan önce Kaymakam Kemal Bey son sözleri olarak şunları haykırır:
 “Allah şahidimdir ki ben kimsenin öldürülmesi için emir vermedim.. Borcum var, servetim yok. Üç çocuğumu milletime emanet ediyorum. Allah vatanıma ve milletime zeval vermesin.”
10 Nisan 1919 tarihi, yaşanan bu olayla Türklüğün utanç günüdür.
Ama her şerden bir hayır doğar sözünde olduğu gibi bu idamla beraber  bütün İstanbul galeyana gelerek sokaklara dökülmüş ve milli mücadelenin psikolojik ikliminin yeşermesine sebep olmuştur.
Cumhuriyet’ten sonra Mustafa Kemal’in teklifi ile TBMM tarafından şehid-i milli ilan edilen Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’in ailesine de maaş bağlanır... Dahası Atatürk, Kemal Bey’in babası Arif Bey’i de, “Vatan’ın babası” ilan eder.
Şimdi sıkı durun.
İşte bu milli şehidin idam cezası almasına, işgal kuvvetlerinin arzusuna binaen yalancı şahitlik yaparak katkı sunanlardan biri de kim, biliyor musunuz?
Yozgat Müftüsü Hulusi Efendi.
Peki bu Hulusi Efendi kim midir?
Gazeteci-Yazar Taha Akyol’un özbe öz amcasıdır..
Tam bu noktada bir parantez açalım ve Güriş Holding’in sahiplerinden Tevfik Yamantürk’ün bizim aracılığımızla Taha Akyol’a yönelttiği iki soruyu  soralım:
1) Taha Akyol’un oğlu Mustafa Akyol’un Soros vakıflarından burs ve proje çalışmaları için fon aldığı doğru mudur?
2) Mustafa Akyol’un Dinlerarası Diyalog toplantısında Türklerin, Cumhuriyetle beraber Kürtleri ve inançlıları ezip, asimile ettiği ve onlara  zulüm yaptığını söylediği doğru mudur?
Tevfik Yamantürk’ün sorduğu bu soruların cevabı evet ise, tarih tekerrür etmiş, yani dün Hulusi Efendi  ne ise bugün de Mustafa Akyol aynı konuma düşer mi dediniz?
Böyle durumlarda soya çekim olur mu ya da genler ne kadar etkilidir onu ben bilemem. Uzmanları cevap vermelidir.

İLGİNÇ SAVUNMA...
Geçmişinden utanan adam!
Adı: Mümtaz’er Türköne.. 70’li yıllarda ülkücü, 90’lı yıllarda sıkı  Tansu’cu, 2000’li yıllarda da, Hem Gül’cü, hem Tayyip’ci, hem Zaman’cı.. Mümtazer geçmişin sorgulanması ve gündeme getirilmesini mahremiyet kavramını istismar ederek örtülmesi tezini savunuyor... Hayır böyle bir teklifi ancak geçmişini unutturmak ve onu örtmek isteyenler yapabilir. Tecrübe denilen şey yaşananların ortak bileşkesi ise, geçmişe dair muhasebeler yapmanın ne gibi bir sakıncası olabilir?.. Ama hayır Mümtaz’er’e göre geçmişe dair bir şeyler yazarsanız, o geçmişi ifşa ve pazarlamadır... Böyle bir mantığın ilkelliğini, hepimizden çok zekası ve birikimi malum olan Mümtaz’er Hoca bilmesine rağmen neden bunu savunuyor? Yoksa yoksa Mümtaz’er’in geçmişinde utandığı ve hatırlamayı hiç istemediği şeyler mi var? Yok yok kastettiğim asla  herhangi bir ahlaksızlık değildir. Mümtaz’er Hoca’nın böyle şeylerle uzak-yakın alakasının olmayacağına binlerce kişi tanıklık eder. Kastettiğim utanma, Hoca’nın ülkücü geçmişinin olup olmadığıdır?

POPÜLARİTE FARKI...
Reytingde Gül neden düşük, Erdoğan neden yüksek?
TGRT’de, Star TV’de, Flash TV’de 1993’den beri yüzlerce TV programı yaptım. Şimdi de ART’de(Avrasya TV’de) yapıyorum. Televizyoncular için en önemli handikap reytinglerdir. Reytinginiz yüksek gelirse eller üstündesiniz. Düşük gelirse de sıkıntıda olursunuz. Patronaj haber program bile olsa(ki bu programlar aslında prestij programlarıdır) reyting ister.. Onun içindir ki genelde marjinal başlıklar ve tartışmalı geçecek konu ve konuklar tercih edilir.. Bu genel kuraldır...Yıllar yılı program yapmam sebebi ile reytingleri çok yakından izlemiş biri olarak siyasetteki tablo şöyledir: Bu sütunu izleyenler şahittir, AKP ve Erdoğan’a en çok muhalefet eden biziz ama doğruya da doğru Tayyip Erdoğan, Belediye Başkanlığı döneminden beri reytingi en yüksek siyasetçidir. Hatta bir ara program ekibi ile aramızda şöyle bir espri vardı: Bu hafta Tayyip Bey’i çıkaralım da reytingimizi düzeltip imaj yapalım derdik..Buna mukabil yine Erdoğan gibi çok defa programımıza konuk olan Abdullah Gül ise hiç mi hiç reytingi alamazdı. Nitekim aynı Gül Cumhurbaşkanı olmasından sonra da yani üç gün önce TRT’de yapılan programda da reyting alamadı.. Kuşkusuz Tayyip Bey için söylediklerim de Başbakanlığı öncesi içindir. Erdoğan’la en son Star TV’de AKP Genel Başkanı sıfatı ile canlı yayında konuştum. Dolayısı ile son 5 yıllık reytingini bilmiyorum. O gün bugün, bizi muhalif gördüğü için programlarımıza  çıkmıyor. Dolayısı ile son izlenirlik oranını bilmiyorum.. Peki neden Erdoğan yüksek reyting alırken Gül ve diğerleri düşük alıyorlardı sorusunun cevabına gelince: Bunun nedeni Tayyip Bey’in dönemsel popülaritesine paralel olarak  oluşturduğu imaj ve verdiği lider profilidir. Erdoğan güven veren üslubu ve mimikleri ile TV’yi iyi kullanmayı bilen nadir siyasetçilerden biridir. Buna mukabil Abdullah Gül gibiler ise ekranda güven veren bir lider profilini asla çizemiyorlar..