Hayır komutan,Bin kere hayır !

Dağlıca Şehitleri için düzenlenen  cenaze töreninde,  o gözyaşını ve o yaşı silen ellerini, senin gözünde görmeye, en başta o yiğitlerin yüreği dayanmazdı, eğer kalkıp da  görebilselerdi.

Benim de yüreğim dayanmadı. Açıkça söylüyorum, 
Hiç bir Türk vatandaşı  bu ülkenin en üst rütbeli askerini, en tepe noktadaki komutanını, ağlarken, gözyaşlarını silerken görmek istemez.

İnsanlarımız askerlerin, komutanların, duygularını özel ortamlarında yaşamalarını ister, kamuoyunun, dünyanın,yiğitlerimizi katleden canilerin gözleri önünde “sulu gözlerle” durmalarını istemez.

O giydiğiniz üniformanın içinde gözyaşı değil, ter dökmeli, gerekirse kanını akıtmalı. Titrememeli, hıçkırmamalısınız

Mehmetçikleri, en zor şartlarda eğittiniz,  dayanıklı olmayı öğretmek için, kar, kış  soğuk-sıcak demeden.

Siz şimdi, dostun düşmanın gözü önünde gözyaşı döküyorsunuz.

Bu milletin ordusunun en başındaki kişi olarak,  bu kadar çaresiz, bu kadar güçsüz görünmeye hakkınız yok..Heleki şehit anasının, 'ağlayıp, bu şerefsizleri sevindirmeyeceğim' dediği bir yerde sizin ağlamaya, göz yaşı dökmeye hakkınız yok.

Gün, gözyaşı dökmek ve kameralar önünde ağlamak değil.

Türk Silahlı Kuvvetleri bu bugüne kadar bu fotoğrafı  hiç vermemişti .
Ağırıma gitti, açıkçası! Sadecece benimmi, elbette hayır, benim gibi düşünün binlerce, onbinlerce kişinin ağırına gitti.

Ülkeye örnek olması gereken bir tavır içinde olmanız gerekir... Bu ülke insanı sizi “dik” ve kararlı görmek istiyor... Sivili ile askeri ile..

Zaten, yeteri kadar ağlayanı var bu ülkenin..Ama gözyaşı askerin ve iktidardakilerin işi değil
Sizler, “dik” duracaksınız ki, milletin size güveni de “dik” dursun..

Eminim,  hayatlarının baharında toprağa verdiğimiz mezarlarda, ebediyette ilk günlerini dolduran kahraman Mehmetçik'de böyle düşünürdü..