Geçen yılın 8 Şubat’ında Andre de Guillaume’nin yazdığı “Dünya Nasıl Yönetilir” isimli kitabı konu alan bir yazı yazmıştım. Bu kitapta, dünyada iz bırakmış diktatörlerden ilginç örnekler aktarılıyordu. Kitapta, Edmund Burke’nin “ Bir kez gücün tadını almış ve faydasını görmüş olan kişiler, isterse sadece bir yıl için olsun, asla kendi istekleriyle onu terk edemezler” ifadesi yer alıyordu.
 
Kitabın, Dini “Kadife Çekiç” diye tanımlayan bölümünde Sör Richard Francis Button’un “Dini ne kadar incelediysem insanların kendisinden başka hiçbir şeye tapmadığına o kadar ikna oldum” cümlesi aktarılıyordu.
 
Kitapta, Lord Acton’un  “Gücün yozlaşmaya meyilli olduğu ve mutlak güçte mutlak şekilde ortaya çıkacağı” görüşü de yer alıyordu.
 
Görev yaptığı dönemde dünyada adından çok söz ettiren ABD Dışişleri Bakanı Henry Kissinger’in “Güç gibi afrodizyak yoktur” şeklindeki sözleri, gücün insanı  etki altında alan ve tutkuya varan boyutu bulunduğunu hatırlatıyordu.
 
                                                        * * * * *
 
 
Son üç haftadır Türkiye’de genç neslin başlattığı “Gezi Parkı” eyleminin ulaştığı boyutlar dikkate alındığında bu kitapta yer alan görüşlerin ne kadar önemli saptamalar olduğu, bir kez daha ortaya çıktı.
 
İstanbul ve Ankara’da polisin dengesiz ve orantısızdan öte “şiddete varan” güç kullanmasıyla çok acı yerici olaylar yaşandı. Biri polis olmak üzere 5 yurttaş yaşamını yitirdi. Gözlerini kaybeden vatandaşların yanı sıra çok sayıda insan yaralandı.
 
Başbakan,  gençlerin başlattığı Gezi Parkı eylemlerinin geldiği boyuttan duyduğu rahatsızlığı biri Ankara’da, diğeri İstanbul’da olmak üzere iki mitingle güç gösterisi yaparak cevapladı. Başbakan, “Dilin kemiği yoktur”  sözünü doğrularcasına aklına geleni söyledi, esti, savurdu.
 
Gözaltıların ardından  tutuklamalar yaygınlaştı.
 
                                                                 * * * * *
 
Yaşanan olayların sonuçlara gelince:
  
İleri demokrasi(!) diye tanımlanan yaklaşım “Polis Devleti” boyutuna ulaştı.
 
Toplumda güven bitti. Korku sınırları aşıldı. Kabullenme yerini, dışa vuruma terk etti.
 
Artık, ülkede hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı bir sürece girildi.
 
Mezhep farklılıklarının ve Türk-Kürt ayrımının ülkede istismara en açık derin olgular olduğu bir kez daha su yüzüne çıktı.
 
Demokrasinin en büyük güvencesinin kadınlar ile gençler olduğu kanıtlandı.
  
İktidar, diplomasi kurallarının dışına taşan bir üslupla Avrupa Parlamentosu’na sert çıktı. İçte ve dışta Türkiye’nin sahip olduğu ekonomik ve siyasi istikrar ciddi yara aldı. İstikrarı tekrar kazanmak zaman alacak.
  
Siyasetçiler pek fark etmese bile, demokratik olgunluğa erişebilmek için “Dinlemenin” ve “Empati Yapmanın” son derece önemli olduğu anlaşıldı.
 
                                                            * * * * *
 
Mahkeme kadıya mülk değildir. Yaşamda hiçbir şey sürekli değildir. Siyaset sahnesinde tüm görevler geçicidir. Ulu Önder Atatürk’ün “Türk Milleti ilelebet payidar kalacaktır.” sözü ve  Türk Ulusu’nun çağdaş demokrasiye layık bir ülke olarak yaşaması önemlidir. Siyasetçiler yeri ve zamanı geldiğinde darılmadan, gücenmeden, kızmadan görevi bırakabilmeyi bilmelidir.
 
Yazıyı, Bursaspor Kulübü Başkanlığına seçilen Erkan Körüstan’ın yaptığı teşekkür konuşmasında sarf ettiği güzel mesajla noktalayayım:
 
“Allah, alkışlarla aldığımız görevi, yine alkışlarla devretmeyi nasip etsin”
 
                                                                   xxxxxxxx