Bazı insanların değeri yaşadıkları dönemde yeterince bilinmez. Ancak, kaçınılmaz son olan ölüm, o insanların ardında bıraktıkları sevgi ve dostluk dolu izleri su yüzüne çıkarır. Onlar, kamuoyunun çok yakından bildiği, tanıdığı kişiler olmasa da, yaşarken insanlara verdikleri değer, çalıştıkları sektörde bıraktıkları izlerle kalplerde hep yaşarlar.
 
İnsan sevgisiyle, dostlukla barışık iki doktordan söz ediyorum. Biri Dr. Turhan Temuçin, diğeri Doç. Dr. Turhan Cumhur.
 
Dr. Turhan Temuçin, radyasyon onkolojisi klinik şefliğinin yanı sıra Ankara Numune Hastanesi’nde Başhekimlik yapmış, bir dönem Sağlık Bakanlığı bürokrasisinde de görev almış özgür düşünen bir şahsiyetti. Deli doluydu. Sevecen ve dost canlısıydı. Ve sözünü esirgemeyen bir üsluba sahipti. Doktorluğunun dışında amatör balıkçılıkla ilgilenmiş, bu konuda kitap yazmıştı. “Rastgele” başlığı altında uzun yıllar yazı yazan Dr. Temuçin’in “Azrail’in Öbür Adı”,
“Abdullah Dayı” ile “Çocuk ve Doğa”  adıyla yayımlanmış kitapları vardı. Onun politikanın çirkinliğini ve çirkin politikacıları konu alan 12 Eylül sonrası kurulan Halkçı Partiyi hicveden “Parti mi, Marti mi?” kitabı büyük ilgi uyandırmıştı. Dr. Temuçin, son derece açık yürekliydi, yeri geldiğinde ettiği küfürler ona yakışırdı. Gerektiğinde hızır gibi insanların yardımına koşardı. İyi ki, seni tanımışım Turhan abi. Senin güleç yüzünü, tatlı sohbetlerini hiç unutmayacağım. Nur içinde yat.
 
Doç. Dr.Turhan Cumhur ise röntgen mütehassısıydı. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden mezun olan, birçok  bilim adamının yetişmesine katkıda bulunan Dr. Cumhur’un literatüre geçmiş yurt içi ve yurt dışı çok sayıda çalışması bulunuyordu. Dr. Cumhur, Yüksek İhtisas Hastanesi’nde Başhekimlik yapmıştı. Aynı hastanede Radyoloji Klinik Direktörü olarak uzun yıllar özveriyle çalıştı.
 
Dr. Cumhur, son derece dikkatli bir röntgen mütehassısı olmasının yanı sıra, insanları seven, dostluklara değer veren bir insandı. Karaciğeri iflas eden askerlik arkadaşımıza gösterdiği yakın ilgi ve sıcak desteği asla unutamam. Rahmetli babamda, anlı şanlı doktorların tespit edemediği kemik erimesinin izini anında ortaya çıkarması, onun bakmakla görmek arasındaki farkı çok iyi algılayan bir kişi olduğunun kanıtıydı. O da adam gibi adamdı.
 
İlkeli, sorumluluk sahibi, disiplinli, espritüel, gerçek dost Dr. Cumhur da ayrıldı gitti bu dünyadan. Sevgili Turhan seni de hiç unutmayacağım. Hep kalbimde sıcaklığını hissedeceğim. Nur içinde yat.
   
Atatürk diyor ki:
 “Beni Türk hekimlerine emanet ediniz.”