Siyasetçiler ile gazetecilerin ilişkileri genelde inişli çıkışlı olur. Siyasetçi, hakkında bir eleştiri yazıldığında gazeteciye yüklenir. Gazeteci ise mesleği gereği kamuoyunu aydınlatmak ister ve genelde olumsuza odaklıdır. Bugün yaşanan istisnaların(!) bu genel tanımlamayı değiştirmeyeceğine inananlardanım. Gazeteci, yanlış bulduğunu ya da kendine göre yanlış olduğunu düşündüğünü haber yapar. Aynı yaklaşım özgür düşünen köşe yazarları için de geçerlidir. Bazen siyasetçiler gibi, gazeteciler de ölçüyü kaçırabilir!
 
Şimdi konumuza gelelim…
 
Meclis’in CHP tarafından toplantıya çağrılmasıyla ilgili soruya Adalet ve Kalkınma Partisi’nin Genel Başkan Yardımcısı Hüseyin Çelik’in “PKK bomba patlattı diye, bir yeri bastı diye, bir kaç Mehmet şehit oldu diye, örgütün Türkiye’nin gündemini oluşturmasına müsaade etmemeliyiz” diyerek karşı çıktı.
 
Bu sözleri yazılı ve görsel basında yer alınca, Çelik “Böyle bir ifadem kesinlikle olmadı. Şeref ve ahlakı olan bu sözleri olduğu gibi yansıtır” diyerek esti, savurdu. Bu açıklamasının ardından haberleri çok izlenen bir TV’de Çelik’in söylemediğini savunduğu bu sözleri sarf ettiğini kulaklarımla duydum. Ancak, bu benim için sürpriz olmadı. Daha önce de verdiği bazı demeçlerin çarpıtıldığını öne sürmüştü. Bu yaklaşımın, Çelik’te bir alışkanlık haline geldiğini
gözlüyorum.
 
İkinci örnek ise gaf üstüne gaf yapmayı alışkanlık haline getiren İçişleri Bakanı İdris Naim Şahin. Bakan Şahin’in gri mizah konusu olacak sözleri ise biber gazının organik ve zararsız olduğuyla ilgili açıklaması oldu. Kendisini sevdiğini söyleyen vatandaşa “Bir takla at da görelim” diyen Şahin’in “organik biber gazı” açıklaması, kendisinin “organik”in anlamını bilmediğini de ortaya koydu. Bakan, biber gazından sonra vefat edenleri unutmuştu. Belki yine bir gaf yapabileceği endişesiyle olacak, Bakan Şahin, Mardin gezisinde TRT ve Anadolu Ajansı dışında yanında gazeteci istemedi. Şahin, böylece basına kendi üslubunca bir “ sansür” de uygulamış oldu.
 
Sayın Çelik’in, Sayın Bakan Şahin’in ve iktidar mensubu milletvekillerinin üsluplarındaki bu yaklaşım nereden kaynaklanıyor?
 
İşte asıl araştırılması gereken soru bu.
 
Bu noktada Sayın Başbakan Erdoğan’ın üslubuna bir göz atmakta yarar var, diye düşünüyorum.
 
Başbakan, yazısını beğenmediği köşe yazarlarını “rencide edici” ve “küçük düşürücü” bir üslupla eleştirmeyi sürdürüyor. Sayın Başbakan’ın siyasetçileri ve gazetecileri kimi zaman hafife alan, kimi zaman alay eder boyuta yaklaşan üslubu, ister istemez hem partisindeki yöneticileri, hem milletvekillerini, hem de Bakanları etkiliyor, diye düşünüyorum.
 
Herkesin aynı şekilde düşündüğü bir toplum olamaz. Eleştiri tabii ki olacak.
 
Farklı görüşler demokrasinin özünde vardır Sayın Başbakan ve Sayın Bakanlar. Eleştirilere biraz daha hoşgörü ile bakmakta yarar var.
 
Bilmem anlatabildim mi?
 
Vefat ve Başsağlığı:
Usta aktör ve seslendirmeci, saygın tiyatrocu, örnek  insan Müşfik Kenter vefat etti. Derin üzüntü duydum. Başta, ailesi olmak üzere Milletimizin başı sağ olsun. Nur içinde yatın Sayın Kenter. Sizi unutmayacağız.